Την εμπειρία του στη φυλακή περιγράφει λεπτομερώς ο Νικολά Σαρκοζί στο βιβλίο του, με τίτλο το «Ημερολόγιο ενός φυλακισμένου», που θα κυκλοφορήσει... στις 10 Δεκεμβρίου.
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας (αριθμός φυλακισμένου 320535) πέρασε 20 ημέρες στη φυλακή και το βιβλίο του αριθμεί 216 σελίδες — δηλαδή λίγο λιγότερο από 11 σελίδες για κάθε ημέρα φυλάκισης.
Ο 70χρονος Σαρκοζί φυλακίστηκε μετά την καταδίκη του για το ότι επέτρεψε σε «στενούς συνεργάτες» και «ανεπίσημους μεσάζοντες» να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση από το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη για την προεδρική του εκστρατεία το 2007. Αυτό τον έκανε τον πρώτο Γάλλο πρώην αρχηγό κράτους που κατέληξε στη φυλακή μετά τον συνεργάτη των Ναζί Φιλίπ Πεταίν.
«Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν είναι μυθιστόρημα», γράφει ο Σαρκοζί στην εισαγωγή του βιβλίου, αποσπάσματα του οποίου δημοσίευσε το POLITICO, διαψεύδοντας έτσι κάθε ελπίδα ότι το βιβλίο θα έχει μια ενδιαφέρουσα πλοκή και δεν θα είναι απλώς η περιγραφή της παραμονής ενός ανθρώπου στη φυλακή για λιγότερο από τρεις εβδομάδες με δύο σωματοφύλακες στο διπλανό κελί.
Ο Σαρκοζί περιγράφει το κελί του ως «φθηνό ξενοδοχείο». Φυσικά, αυτό προϋποθέτει ότι ο αναγνώστης πιστεύει ότι ο Σαρκοζί έχει μείνει ποτέ σε ένα οικονομικό ξενοδοχείο (χωρίς πρωινό, με θέα στο πάρκινγκ).
Η προσαρμογή του Σαρκοζί στη ζωή πίσω από τα κάγκελα προσφέρει μια αρκετά καλή εικόνα για έναν άνθρωπο που έχει απολαύσει τον πλούτο και τα προνόμια της φήμης. Νωρίς-νωρίς προσπαθεί να ανοίξει ένα παράθυρο και «αμέσως το μετάνιωσε» λόγω του θορύβου που προκάλεσε. «Ένας κρατούμενος χτυπούσε αδιάκοπα τα κάγκελα του κελιού του με ένα μεταλλικό αντικείμενο. Αυτός ο θόρυβος διήρκεσε αρκετά λεπτά. Μου φάνηκε ατελείωτος. Η ατμόσφαιρα ήταν απειλητική. Καλώς ήρθες στην κόλαση!»
Δεν είναι σαφές αν ο κρατούμενος που χτυπούσε τα κάγκελα ήταν και ο «γείτονας κρατούμενος [ο οποίος] περνούσε μέρος του χρόνου του τραγουδώντας το «The Lion King» και το άλλο μέρος χτυπώντας τα κάγκελα του κελιού του με ένα κουτάλι».
Ευτυχώς, παρά τον θόρυβο και την κακή ποιότητα του κρεβατιού — «Ποτέ δεν είχα νιώσει πιο σκληρό στρώμα, ούτε καν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας», ενώ «τα μαξιλάρια ήταν φτιαγμένα από ένα παράξενο υλικό, ίσως πλαστικό, και οι κουβέρτες ήταν κουβέρτες μόνο κατ’ όνομα» — ο Σαρκοζί κατάφερε να κοιμηθεί μέχρι τις 7 το πρωί την πρώτη του νύχτα πίσω από τα κάγκελα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι γνώριζε ότι «οι μελλοντικοί μου γείτονες θα ήταν, ανάλογα με την περίπτωση, ισλαμιστές τρομοκράτες, βιαστές, δολοφόνοι ή έμποροι ναρκωτικών. Μια υπέροχη προοπτική!»
Το βιβλίο περιέχει μερικές ωραίες λεπτομέρειες, όπως το γεγονός ότι το κελί του Σαρκοζί είχε προσαρμοστεί για «κρατούμενους με μειωμένη κινητικότητα, για παράδειγμα, άτομα σε αναπηρικά αμαξίδια». Ως αποτέλεσμα, «ο καθρέφτης ήταν σταθερά στερεωμένος στον τοίχο σε ύψος που μου επέτρεπε να βλέπω καθαρά όλες τις λεπτομέρειες της ζώνης του παντελονιού μου. Από την άλλη πλευρά, έπρεπε να σκύβω για να χτενίσω τα μαλλιά μου ή να κουρέψω τη γενειάδα μου». Ευτυχώς που ο Σαρκοζί έχει ύψος μόνο 1,65 μέτρα, αρκετά κάτω από το μέσο όρο στη Γαλλία.
Απαίσιο φαγητό, βόλτες στην αυλή και γυμναστική
Μας δίνει επίσης λεπτομέρειες για την καθημερινή ρουτίνα του. «Ξυπνάω νωρίς. Στρώνω αμέσως το κρεβάτι. Πλένομαι, ξυρίζομαι, ντύνομαι σωστά. Όχι πιτζάμες, όχι αμέλεια».
Το μεσημεριανό γεύμα σερβίρεται στις 11:30 π.μ., μια ώρα που είναι σκανδαλωδώς νωρίς, «και πραγματικά δεν είχα όρεξη. Δεν νομίζω ότι έχασα και πολλά αρνούμενος το γεύμα που προσφερόταν σε μικρά πλαστικά δισκάκια, τα οποία, χωρίς να θέλω να προσβάλλω όποιον τα είχε ετοιμάσει, δεν ήταν και πολύ ελκυστικά».
Αργότερα αναφέρει ότι η μυρωδιά των δίσκων του προκάλεσε «ναυτία» και κατακρίνει τη «υγρή μπαγκέτα» που προσφερόταν το μεσημέρι. Για να είμαστε δίκαιοι, αυτό ακούγεται όντως απαίσιο.
Περνάει την ημέρα του διαβάζοντας. Πριν από τη φυλάκισή του, ο Σαρκοζί δήλωσε στη Le Figaro ότι θα έπαιρνε μαζί του ένα αντίτυπο του «Κόμη του Μόντε Κρίστο» του Αλέξανδρου Δουμά — την ιστορία ενός άνδρα που δραπετεύει από τη φυλακή μετά από ψευδή κατηγορία για προδοσία και φυλάκιση χωρίς δίκη — μαζί με μια βιογραφία του Ιησού Χριστού από τον Ζαν-Κριστιάν Πετιφίλ.
Υπάρχει όμως και η συνηθισμένη διακοπή για άσκηση. «Οι βόλτες στην αυλή ήταν σουρεαλιστικές», γράφει ο Σαρκοζί. «Λίγα λόγια ανταλλάσσονταν. Ο καθένας παρέμενε κλεισμένος στις δικές του σκέψεις, στη δική του ιστορία. Ο πόνος έχει τον τρόπο του να κάνει τους ανθρώπους να σιωπούν. Το μαρτύριο σπάνια συμπαθεί τον θόρυβο». Εκτός αν χτυπάς ένα κουτάλι στα κάγκελα του κελιού ενώ τραγουδάς το «Circle of Life».
Χρησιμοποιεί καθημερινά τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου, φανταζόμενος τον εαυτό του να τρέχει στο δάσος του Saint-Léger-en-Yvelines ή στην ακτή του Cap Nègre.
Η πρόκληση του… ντους
Δυστυχώς, το ντους μετά την προπόνηση ήταν μια πρόκληση. «Ίσως από φόβο μήπως κάποιος κρατούμενος κρεμαστεί, δεν υπήρχε ντους, μόνο μια λεπτή ροή νερού». Προσθέτει: «Το χειρότερο ήταν ότι αυτή η λεπτή ροή νερού σταματούσε πολύ γρήγορα, σαν χρονοδιακόπτης. Έπρεπε συνεχώς να βρίσκεις το κουμπί και να το πατάς» — κάτι που μοιάζει με τα ντους σε οποιοδήποτε δημόσιο κολυμβητήριο.
Πριν φτάσουμε στην περίοδο της φυλάκισης, υπάρχουν πολύτιμες στιγμές από τη ζωή πριν τη φυλακή. Οι «πρώτες λέξεις της συζύγου του, της Κάρλα Μπρούνι, όταν ξύπνησε ήταν: «Τι εφιάλτης! Τι κάναμε για να αξίζουμε όλη αυτή την φρίκη;» — που είναι σίγουρα ο τρόπος με τον οποίο μιλούν οι απλοί άνθρωποι.
Ο Σαρκοζί γράφει επίσης για τη συνάντησή του με τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, λίγες μέρες πριν οδηγηθεί στη φυλακή. «Δεν είχα τίποτα να του πω και δεν είχα καμία διάθεση για φιλική κουβέντα». Ο Μακρόν, ωστόσο, είπε στον Σαρκοζί ότι θα τον μετέφερε σε άλλη, υποτίθεται ασφαλέστερη, φυλακή. Ο Σαρκοζί δεν δέχτηκε και αρνήθηκε την «προνομιακή μεταχείριση» — εκτός από τους σωματοφύλακες που βρίσκονταν δίπλα.
Η Μπρούνι τον επισκέπτεται τακτικά, φυσικά, αλλά ο Σαρκοζί αποκαλύπτει ότι και ο πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ ζήτησε να τον επισκεφθεί. Ως επικεφαλής της ΕΕ για το Brexit, ο Μπαρνιέ είναι συνηθισμένος να αντιμετωπίζει απίστευτα δύσκολες συνθήκες.
Αναφέρονται και πολλοί άλλοι πολιτικοί. Ο Σαρκοζί ευχαριστεί την ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν για την υποστήριξή της και τον ακροαριστερό ηγέτη Ζαν-Λυκ Μελανσόν για το ότι δεν είπε τίποτα. Ωστόσο, κατακρίνει την εκλογική του αντίπαλο Σεγκολέν Ρουαγιάλ για το ότι «ισχυρίστηκε, χωρίς ίχνος ειρωνείας, ότι έχασε τις εκλογές του 2007 εξαιτίας των χρημάτων του Καντάφι!» και λέει ότι ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Μπρουνό Ρεταγιό «μου τηλεφωνούσε τακτικά, αλλά δεν έκανε τίποτα περισσότερο δημοσίως».
Ευτυχώς, μετά από αυτές τις 20 ημέρες «κόλασης», η έφεση του Σαρκοζί γίνεται δεκτή και αποφυλακίζεται, ώστε να μπορέσει να αρχίσει να γράφει το ημερολόγιό του από τη φυλακή — ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να γίνει (ίσως) χριστουγεννιάτικο μπεστ σέλερ.
