Από τον Κύρο Παληκάρη
Κάτω στον Πειραιά παραδοσιακά δεν αγαπάμε και πολύ το πράσινο, που δικαιολογείται ως ένα βαθμό λόγω της κόντρας των αιωνίων στο ποδόσφαιρο...
και όχι μόνο.Όμως φαίνεται πως αυτή η κακή σχέση με το πράσινο επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα.
Σχεδόν σε κάθε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πειραιά υπάρχει θέμα στην ημερήσια διάταξη για κοπή δέντρων ενώ σε διάφορα έργα και σχεδιαζόμενες αναπλάσεις να χάνονται περισσότερα δέντρα από όσα φυτεύονται τα τελευταία χρόνια σε μία πόλη που δείχνει να ασφυκτιά από το τσιμέντο και την έλλειψη ελεύθερων χώρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκτιμάται πως κατά μέσο όρο στους πολίτες του Πειραιά αντιστοιχούν μόλις 1,56 τ.μ. πρασίνου μια από την μικρότερη πανελλαδικά, ποσοστό που φθάνει ακόμα πιο χαμηλά στο 0,45 τετραγωνικό σε περιοχές όπως η Πειραϊκή, το Χατζηκυριάκειο και η Φρεαττύδα.
Υπολογίζεται ότι το σύνολο του δήμου διαθέτει 929 στρέμματα ελεύθερων χώρων σε μορφή ενιαίων εκτάσεων (πάρκα, πλατείες, κ.ά.) και περίπου 3 χιλιόμετρα πεζοδρόμων. Εξ αυτών μόλις το 30% (284 στρέμματα) έχει χαρακτηριστεί αστικό πράσινο.
@Αυτά είναι γνωστά εδώ και καιρό και θα περίμενε κανείς μια δημοτική αρχή που ανέλαβε πριν από 9 χρόνια τη διοίκηση του Δήμου Πειραιά να έχει ως μια από τις πρώτες προτεραιότητες τη διάσωση και τη φύτευση όλων των ελεύθερων χώρων στην πόλη. Αρκεί φυσικά να μην αρκείται κανείς σε μία φωτογραφία για την φύτευση ενός δέντρου και μην μπερδεύει το πράσινο μόνο με το ποδόσφαιρο...
