Η αστυνομία θεωρεί τον άνδρα τον βασικό ύποπτο για τον ασφυκτικό – όπως προέκυψε από την ιατροδικαστική εξέταση – θάνατό της. Όλα δείχνουν πως πρόκειται για ακόμα μία υπόθεση γυναικοκτονίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, το θύμα φέρεται να είχε δεχθεί δεκάδες μηνύματα απειλητικού ύφους από τον 22χρονο. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την πρώτη ανάλυση δεδομένων του κινητού τηλεφώνου του κοριτσιού.
Η δολοφονία της νεαρής έλαβε χώρα το απόγευμα της Δευτέρας και εντοπίστηκε ώρες αργότερα από τη μητέρα και την αδελφή της στο σπίτι τους στην οδό Αραχώβης.
Ο ύποπτος εξαφανίστηκε από το σπίτι που έμενε, σε κοντινή απόσταση, και φέρεται πως αρκέστηκε να πει στους συγκατοίκους του πως φεύγει.
Από την έως τώρα έρευνα προκύπτουν πληροφορίες πως ο πακιστανικής καταγωγής άντρας κρύβεται σε κάποιο σπίτι φιλικού του προσώπου στα βόρεια προάστια και δεν έχει φύγει από τη χώρα.
Η φωτογραφία του έχει δοθεί σε όλα τα σημεία της χώρας, ενώ η αστυνομία κάνει έρευνες σε σημεία που διέμεναν φίλοι και γνωστοί του. Οι Αρχές έχουν στείλει, παράλληλα, σήμα σε όλες τις εξόδους της χώρας, λιμάνια και αεροδρόμια, προκειμένου να αποτραπεί ενδεχόμενη φυγή του.Χθες υπήρχαν πληροφορίες ότι θα παραδιδόταν στις Αρχές εντός ωρών, κάτι που, ωστόσο, δεν συνέβη.
Αποκαλύψεις από τον πατέρα της 17χρονης
Σε χθεσινή του συνέντευξη στον ΑΝΤ1, ο πατέρας της ανήλικης αποκάλυψε πως τόσο εκείνη όσο και ο αδελφός της είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Όπως είπε, όταν το κορίτσι ήταν 11 ετών είχε πέσει θύμα συστηματικής ασέλγειας από τρεις άνδρες οι οποίοι στη συνέχεια καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση.
«Τα παιδιά βιαστήκανε. Έγιναν δικαστήρια, καταδικαστήκανε, ο ένας 53 χρόνια, ο άλλος 16 – 17 χρόνια. Στο σχολείο το κοροϊδεύανε, δέχτηκε bullying. Προσπαθούσε να επιβιώσει, να μην το σκέφτεται» ανέφερε.
Οι τρεις δράστες ασελγούσαν εις βάρος της 11χρονης και του 8χρονου αδελφού της για δύο χρόνια.
Ο πατέρας της ζει και εργάζεται στη Βέροια και ενημερώθηκε για το φρικτό έγκλημα από τη μικρότερη κόρη του, που την εντόπισε νεκρή.
«Κάθομαι και βλέπω φωτογραφίες και όλο κλαίω. Πριν από ένα μήνα περνούσαμε καλά, το ‘χα στην αγκαλιά μου. Είμαι ράκος. Το παιδί δεν μπορεί να το φέρει κανένας πίσω»...
.
