«Ήταν ο άνθρωπος που μου έμαθε να αγαπώ με πάθος τον Πειραιά και τον Ολυμπιακό. Αυτό που θέλω να κάνω, από τη στιγμή που τα έχω καταφέρει τόσο στη δουλειά μου, όσο και στην ομάδα μας, τον Ολυμπιακό, είναι να προσφέρω στην πόλη που γεννήθηκα μεγάλωσα και δημιούργησα. Έχω ηθική υποχρέωση να αφήσω πίσω μου έργο στον Πειραιά» αναφέρει o Βαγγέλης Μαρινάκης, δίνοντας ένα προσωπικό τόνο στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Fortune...
Τα βασικά σημεία της συνέντευξης είναι τα εξής:
Τα σχέδια για το Δήμο
«Θέλουμε να ξεκινήσουμε από τις γειτονιές του Πειραιά, όπου είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν παιδικές χαρές και χώροι πρασίνου. Επίσης αθλητικές εγκαταστάσεις, για να μπορούν τα παιδιά να αθληθούν και να μάθουν την ευγενή άμιλλα από μικρή ηλικία. Έχουμε δεσμευτεί για φεστιβάλ τέχνης σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πλατεία, ώστε το 2021 ο Πειραιάς να κερδίσει το στοίχημα και να καταστεί πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εξάλλου, εκείνη την χρονιά συμπλρώνονται 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μια στιγμή-ορόσημο, όχι μόνο για την ελληνική, αλλά και την ευρωπαϊκή ιστορία. Θα ξεκινήσουμε πρώτα από τον κόσμο, καθώς το έχει πραγματικά ανάγκη. Παράλληλα, δεσμευτήκαμε για την δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω της αξιοποίησης του λιμανιού μας., και όχι μόνο.Αυτή είναι η μεγάλη μας στόχευση για να δούμε τον Πειραιά μας, όπως τον οραματίζονται οι άνθρωποί του και κυρίως η νέα γενιά. Θέλουμε τους Πειραιώτες περήφανους και χαρούμενους, να βλέπουν τα παιδιά τους να εργάζονται και να δημιουργούν. Αυτό είναι εκτός των άλλων και μια προσωπική μου ελπίδα και επιδίωξη. Από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων μας, θα εργαστούμε σκληρά και με μεράκι προς την κατεύθυνση αυτής.
Έχουμε πρόγραμμα τεκμηριωμένο και ολοκληρωμένο, αλλά και ισχυρή βούληση για να προχωρήσουμε στα έργα πνοής που χρειάζεται η πόλη μας. Δείτε τη Νέα Υόρκη και τον πρώην δήμαρχο Μάικλ Μπλούμπεργκ , ο οποίος δεν περίμενε μόνο από το κράτος να κάνει πράγματα, έκανε ο ίδιος τα περισσότερα. Έτσι θα λειτουργήσουμε και στον Πειραιά, είτε εγώ προσωπικά, είτε η εταιρεία μου, είτε ο Ολυμπιακός. Νομίζω ότι το δικό μας παράδειγμα μπορεί να ακολουθήσουν και άλλοι άνθρωποι από τον εφοπλιστικό και όχι μόνο χώρο, που αγαπούν τον Πειραιά, εφόσον δουν ότι παράγεται έργο και να βοηθήσουν πραγματικά τον Πειραιά και την Ελλάδα».
Για τις εκλογές
«Δεν ακολουθήσαμε λασπολογίες και γνωστές μεθόδους παλαιοκομματικού χαρακτήρα. Είπαμε “αυτό είναι το πρόγραμμα μας, έτσι θέλουμε να δούμε τον Πειραιά τα επόμενα χρόνια”. Πήγαμε στις γειτονιές, περπατήσαμε την πόλη, ακούσαμε τα προβλήματα των πολιτών, σφίξαμε τα χέρια των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Σε αυτούς δεν μπορείς να δίνεις μόνο υποσχέσεις, καθώς περιμένουν συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις που θα βελτιώσουν την περιοχή τους και την καθημερινότητά τους. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν συνδιαλεχθήκαμε, για να κάνουμε προσωπικά ρουσφέτια. Αυτό που εξηγήσαμε είναι ότι ο καθένας πρέπει να παραμερίσει το προσωπικό συμφέρον για το συλλογικό. Ξέρω ότι θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, αλλά είμαστε έτοιμοι. Ο Γιάννης Μώραλης είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει στα δύσκολα, έχει μάθει να δουλεύει, έχει πρόγραμμα και χρόνο στη διάθεσή του, για να τον αφιερώσει στο δήμο του Πειραιά.»
«Σε κάθε μάχη, όπως και στο ποδόσφαιρο, στο τέλος κερδίζουν πάντα οι καλύτεροι, όπως και έγινε».
Το λιμάνι και οι Μνηστήρες
«Θεωρώ ότι η πώληση του λιμανιού είναι απαράδεκτη. Το έχω πει επανειλημμένως και είναι δέσμευση του συνδυασμού μας ότι το λιμάνι δεν πωλείται. Αν κοιτάξετε στις χώρες της Ευρώπης, το 97% των μεγάλων λιμανιών ανήκουν στον Δήμο και τα επιμελητήρια. Το λιμάνι δεν μπορεί να πουληθεί σε έναν ιδιώτη».
«Πρέπει να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός, να μπορούν οι κλάδοι που σχετίζονται με τη λειτουργία του λιμανιού να τύχουν μιας σωστής μεταχείρισης και όχι να πέσουν θύματα ενός μονοπωλιακού καθεστώτος. Μας αρέσει η ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά όχι εις βάρος του κόσμου. Έχω μάθει από πολύ μικρός να ανταγωνίζομαι με ίσους όρους άλλους πλοιοκτήτες , οι οποίοι μιλάνε όμως με πολλούς ναυλωτές και όχι μόνο με έναν. Το πρώτο βήμα έγινε με την Cosco, που πήρε ένα κομμάτι του λιμανιού. Το επόμενο μπορεί να γίνει με άλλες εταιρείες που θα αξιοποιήσουν τα υπόλοιπα τμήματα του. Ο έλεγχος όμως να παραμείνει στο Δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση λέμε όχι στο μονοπώλιο».
«Θα εξετάσουμε τις επενδυτικές προτάσεις και θα πρέπει τα ανταποδοτικά οφέλη να μεταφράζονται σε έργα για τον Δήμο του Πειραιά. Δεν μπορεί κάποιοι να εκμεταλλεύονται το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και ο Πειραιώτης να μην καρπώνεται αντίστοιχα όφελος. Εμείς θα το αλλάξουμε αυτό. Δεν έχει νόημα ένα λιμάνι να αναπτύσσεται και να δουλεύει νύχτα μέρα ακατάπαυστα, αλλά η πόλη να μαραζώνει. Για μένα αυτό είναι καταστροφή».
Το στοίχημα του τουρισμού
«Ο Πειραιάς είναι μια ευλογημένη πόλη, που έχει το λιμάνι, φυσικές ομορφιές κι ένα από τα ωραιότερα αρχαιολογικά μουσεία. Έρχονται εκατομμύρια τουρίστες και το μόνο που κάνουν είναι να πηγαίνουν κατευθείαν από τα πλοία στα πούλμαν για την Ακρόπολη, χωρίς να περπατήσουν ούτε ένα λεπτό στον Πειραιά», αναφέρει και προσθέτει: «Θα πρέπει οι τουρίστες, πριν καν φτάσουν στο λιμάνι, να ενημερώνονται με ντοκιμαντέρ, βιβλία και τουριστικά φυλλάδια μέσα στο πλοίο για την πόλη και όταν φτάνουν στον Πειραιά να τυγχάνουν θερμής υποδοχής και να αντικρίζουν μια αν μη τι άλλο θετική πρώτη εικόνα της πόλης, ένα ευχάριστο και ευρωπαϊκού τύπου αστικό περιβάλλον. Αν οι άνθρωποι αυτοί περπατήσουν έστω και μια ώρα στον Πειραιά θα αλλάξουν την τοπική οικονομία. Μάλιστα ετοιμάζουμε ένα βιβλίο, ένα ντοκιμαντέρ κι ένα φιλμ που θα αναδείξει τη σημασία της πόλης μας σε όλον τον κόσμο».
«Θέλουμε να αναπλάσουμε την ιστορική Ακτή Μιαούλη ώστε να ξαναβρεί την παλιά της αίγλη, καθώς και τον χώρο υποδοχής των κρουαζερόπλοιων. Σε συνεργασία με τον ΟΛΠ θα προσπαθήσουμε μέσα στο λιμάνι ή σε κάποιον άλλο χώρο στον Πειραιά να φτιάξουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, ώστε να γίνονται εκθέσεις και συνέδρια. Βέβαια θα πρέπει όλοι οι φορείς να ενισχύσουν το πρόγραμμά μας. Μόνο όταν φτιάξεις τα βασικά θα μπορέσεις ως Δήμος να απευθυνθείς στους εφοπλιστές και να τους προσφέρεις αυτά που θέλουν, ώστε να γίνει πραγματικότητα το σχέδιο για έναν Πειραιά, μεγάλο ναυτιλιακό κέντρο».
Εφοπλιστές και οικονομία
«Η παράδοση, σε συνδυασμό με την πειθαρχία που πρέπει να επιδεικνύει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι κάτι πολύ σημαντικό σε ένα χώρο όπως αυτός της ναυτιλίας που είναι κυκλικός. Όταν έχεις σωστή υποδομή που σου επιτρέπει να περιμένεις και να ελέγχεις τα έξοδα σου, μπορείς να αντέξεις στις «φορτούνες".
 Τα τελευταία χρόνια, αυτά που έχουμε δει σε ολόκληρο τον κόσμο δεν έχουν προηγούμενο. Χαρακτηριστικά αναφέρω την έκρηξη αναγκών που συνοδεύτηκε από αντίστοιχη έκρηξη εισαγωγών στην Κίνα. Το άνοιγμα νέων αγορών, όπως αυτές της Άπω Ανατολής, ενίσχυσε την παγκόσμια ναυτιλία και οι Έλληνες εφοπλιστές ήταν εκεί για να αρπάξουν την ευκαιρία».
«Οι Έλληνες εφοπλιστές επανήλθαν, αύξησαν το στόλο τους, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι τον εκσυγχρόνισαν με πιο σύγχρονα καράβια, τα οποία είναι εναρμονισμένα με τις περιβαλλοντικές ανάγκες και τους κανονισμούς.
Πολλοί από τους εφοπλιστές θέλουν να κρατούν χαμηλό προφίλ και κάνουν πράγματα για την ελληνική οικονομία που δεν γίνονται πάντα γνωστά. Υπάρχουν και άλλοι βέβαια, που δεν προσφέρουν στην ελληνική οικονομία, όσο θα έπρεπε. Όσο περνάει όμως ο καιρός η πλειοψηφία των εφοπλιστών συνεισφέρει με νέους φόρους στο ελληνικό ΑΕΠ και πιστεύω ότι και οι υπόλοιποι θα αναγκαστούν να προσφέρουν περισσότερα.»
Άλλωστε ο διπλασιασμός της συνεισφοράς της ναυτιλίας στο ελληνικό ΑΕΠ , που υπολογίζεται στο 7% , είναι εξίσωση πολλών παραγόντων: «Δεν είναι μόνο η ναυτιλία. Είναι και οι κλάδοι γύρω από αυτή, όπως οι νηογνώμονες, οι προμηθευτές, τα εργαστήρια, οι βιοτεχνίες, οι μαρίνες, τα σκάφη αναψυχής, η ναυπηγοκατασκευαστική ζώνη. Είναι όλο το σύστημα, το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί, πατώντας σε σωστές δομές αλλά και με τα ανάλογα κίνητρα που πρέπει να προσφέρει η κυβέρνηση» επισημαίνει.
Πολιτική και Μνημόνιο
«Θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι σε στάδιο ανάκαμψης. Πολλοί περίμεναν ότι θα είχε διαλυθεί η Ελληνική οικονομία και ποντάρανε σε αυτό. Ευτυχώς διαψεύστηκαν. Κάναμε τα πρώτα βήματα αναφορικά με την επιστροφή μας στις αγορές, αλλά παράλληλα κάποιες μεταρρυθμίσεις που έχουν καθυστερήσει πρέπει να προχωρήσουν με αίσθημα ευθύνης και δικαιοσύνης.
Ήρθε η ώρα οι πολιτικοί να αφήσουν στην άκρη το πολιτικό κόστος. Στο μπροστινό μέρος του μυαλού τους δεν πρέπει να είναι η πολιτική τους καρέκλα, αλλά η εύρεση λύσεων, για να αφήσουμε πίσω μας την κρίση. Είναι βασικό να υπάρξει συναίνεση από όλους στο ελληνικό κοινοβούλιο για κρίσιμα εθνικά θέματα. Από την άλλη πλευρά μη ξεχνάμε ότι το Μνημόνιο ήταν καταστροφικό για πάρα πολλούς Έλληνες και η κυβέρνηση οφείλει να αποκαταστήσει αδικίες, ώστε οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να ανασάνουν...»

Ολυμπιακός
 «Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει 4 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα και έχει ενισχύσει το status του στην Ευρώπη, σε όλα τα επίπεδα. Χαρακτηριστικό όλων αυτών που έχουμε καταφέρει, είναι η συμμετοχή της ομάδας μας τον επόμενο μήνα, σε διεθνές τουρνουά στις ΗΠΑ, με την συμμετοχή ευρωπαϊκών συλλόγων που βρίσκονται μονίμως στην κορυφή της Ευρώπης, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μάντσεστερ Σίτι, η Μίλαν, η Ίντερ και η Ρόμα. Είμαστε από τις ελάχιστες ομάδες που εκπληρώνουν από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής τους, τα κριτήρια του financial fair play της UEFA, κατορθώνοντας ταυτοχρόνως να κατακτούμε κάθε χρόνο το Πρωτάθλημα στην χώρα μας και να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός στην Ευρώπη. Δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και είμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας. Είμαστε ένας υγιής σύλλογος αν και ξεκινήσαμε μέσα στη μεγαλύτερη κρίση που βίωσε η Ελλάδα. Αυτό είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς τα τελευταία τέσσερα χρόνια όλων των ανθρώπων του συλλόγου. Και φυσικά δεν σταματούμε εδώ. Η προσπάθειά μας συνεχίζεται και όπως έχουμε πει επανειλημμένως, τα καλύτερα έρχονται».

Για τον Πειραιά
«Θέλω να βλέπω ζωή στην πόλη, λιγότερα λουκέτα στα μαγαζιά και δουλειά για τους νέους. Θέλουμε παιδιά που να είναι υπερήφανα για τον Πειραιά, που θα δουλεύουν για την πόλη τους και θα προσπαθούν για το καλύτερο στον τόπο που γεννήθηκαν. Είναι θέμα παιδείας, προόδου στον αθλητισμό, πολιτισμού και εργασίας».

 @ E, στο τέλος κερδίζουν πάντα οι καλύτεροι, λέμε...