Ένας μήνας ακριβώς έχει περάσει από τότε που ο Γιώργος Μαζωνάκης νοσηλεύτηκε στο Δρομοκαΐτειο μετά από εντολή εισαγγελέα, την οποία έκανε η οικογένειά του, και πιο συγκεκριμένα, η μητέρα του, Κλειώ Μαζωνάκη, και μια από τις αδελφές του, Μαρία Μαζωνάκη καθώς φοβόντουσαν για την... υγεία του.
Ο τραγουδιστής από τότε που έλαβε εξιτήριο από την ψυχιατρική κλινική έχει μιλήσει αρκετές φορές για στοχευμένη μεθόδευση από τα στενά μέλη του οικογενειακού του κύκλου και έχει μπει σε αντεπίθεση, με τον ίδιο να καταθέτει τις ανάλογες μηνύσεις κατά τους.
Μάλιστα, λίγες μόλις ημέρες μετά την πρώτη μήνυση που κατέθεσε στις 12 Σεπτεμβρίου για ψευδή κατάθεση και συκοφαντική δυσφήμιση, ο τραγουδιστής ετοιμάζεται για νέο γύρο στη δικαστική μάχη με την οικογένειά του, η οποία αυτή τη φορά αφορά οικονομικές διαφορές και περιλαμβάνει σοβαρές καταγγελίες για πλαστογραφία και υπεξαίρεση χρημάτων.
Σοκ προκάλεσε ωστόσο σήμερα, Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου, η είδηση ότι την στιγμή που ο Γιώργος Μαζωνάκης κατέθεσε μήνυση στην μητέρα του για συκοφαντική δυσφήμιση την περασμένη Παρασκευή– εκείνη βρισκόταν στο νοσοκομείο δίνοντας μάχη με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό. Μάλιστα, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εκπομπής, η ίδια βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση.
Ποια είναι η μητέρα του Γιώργου Μαζωνάκη, Κλειώ, και η σχέση τους
Η Κλειώ Μαζωνάκη στάθηκε δίπλα στον γιο της από την απαρχή της πορείας του, δείχνοντας σταθερά αγάπη και στήριξη στον καλλιτέχνη. Το 2021, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, η ίδια μίλησε από καρδιάς για τη σχέση τους: «Η πρώτη λέξη του Γιώργου ήταν “μαμ”… Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν όταν ήταν πέντε ετών και ήταν το “Υπάρχω” του Καζαντζίδη. Τότε καταλάβαμε ότι θα γίνει τραγουδιστής… Πάντα δεμένος μαζί μας, πολύ δεμένος».
Ενώ, σε άλλο σημείο, είπε: «Δούλευε και πήγαινε στο Λύκειο, πήγαινε το πρωί. Έφυγε από μικρό παιδί της επαρχίας μόνος του. Ποτέ δεν τσακώθηκε με τις αδελφές του, μπορώ να πω ότι τις πρόσεχε κιόλας. Το πιο αγαπημένο μου τραγούδι μπορώ να πω είναι το “Ποτέ” που το έχει γράψει ο Πάριος για τον Γιώργο»
