Η κόρη της Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου που κατά καιρούς έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις για εκείνο το δύσκολο διάστημα, αναφέρει στο κλιπ τι την έκανε να πει «τέλος» στη χρήση ουσιών.
«Όταν άρχισα να πίνω κόκες και άρχισα να θέλω να γυρνάω στο σπίτι, ενώ ήμουν πάντα με κόσμο και συναναστρεφόμουν… γιατί αυτό το ναρκωτικό σε κάνει να συναναστρέφεσαι με πάρα πολύ κόσμο, άσχετο κόσμο, θες να μιλάς γιατί μιλάς ατελείωτα, θες να πίνεις γιατί είναι αυτή η αίσθηση που υπάρχει η ένωση θες κόσμο…
Να θέλω να γυρνάω σπίτι μου, να θέλω να πίνω γραμμές μόνη μου μέχρι να ξημερώσει και να την “ακούω” έτσι μόνη μου, εκεί άρχισε κάτι να γίνεται στο μυαλό μου και να λέω “τι φάση τι κάνεις….”. Αυτό το ναρκωτικό έχει τη δύναμη να θέλεις να νιώθεις αυτό το up και το τρομερό down. Έπρεπε να πάρω χάπια, να πάρω 10 “γάρα” για να κοιμηθώ. Όταν άρχισα λοιπόν να την “πίνω” μόνη μου στο σπίτι, εκεί έγινε το πρώτο μεγάλο κλικ και δεν άργησε πολύ να πω “τέρμα με αυτή τη ζωή”. Τέρμα με όλη αυτή τη συναναστροφή των τοξικών ανθρώπων, που είμαι και εγώ τοξική. Αλλά εγώ επέλεξα να θεραπευτώ» ανέφερε μεταξύ άλλων.
«Το πρώτο τσιγάρο το έκανα στα 13-14»
Λίγα χρόνια πριν, μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής «Αυτοψία», είχε μιλήσει για τον εθισμό της και για τον τρόπο που από ένα απλό τσιγάρο η κατάσταση ξέφυγε, με αποτέλεσμα να γίνει συστηματικός χρήστης κοκαΐνης.
«Το πρώτο τσιγάρο το έκανα στα 13-14. Ήμουν σε παρέα εκτός σχολείου, γιατί έκανα πάντα παρέα με μεγαλύτερους. Ήταν φανταστικά! Οι πρώτες φορές ήταν “περνάω φανταστικά”. Εντάξει, στο γυμνάσιο δεν θεωρείσαι μικρό παιδί, αλλά πιστεύω ότι δεν σε πιέζουν να κάνεις κάτι. Εγώ δεν κατηγόρησα ποτέ κανέναν για ό,τι έκανα στη ζωή μου. Ήταν επιλογή μου. Είχα την επιλογή να πω “όχι”. Είχα την περιέργεια τι είναι αυτό το πράγμα που κάνουν οι μεγαλύτεροι και περνάνε καλά. Γινόταν σε σπίτια συνήθως που έλειπαν οι γονείς. Δεν γινόταν καθημερινά, γιατί πήγαινα σχολείο.
Το τσιγάρο είναι το άνοιγμα να πας παρακάτω. Από το τσιγάρο, πήγα στα επόμενα. Κάναμε το τσιγάρο και θες κάτι παραπάνω, θες να το πας παραπέρα, να ψαχτείς, τι είναι αυτή η κοκαΐνη, τι σου προκαλεί; Την κάνεις και την κοκαΐνη…
Κάποιος έκανε και εγώ απλά κάποια στιγμή ήθελα να δοκιμάσω και δοκίμασα. Έκανα για κάποιο διάστημα, με έπιασε η μάνα μου, σταμάτησα. Μετά από κάποια χρόνια που πήγα και έμεινα μόνη μου, εκεί ξέφυγε η κατάσταση. Έκανα σε μαγαζιά. Πάρα πολύ εύκολο και πολύ κοινό σπορ. Η κοκαΐνη ήταν παντού αυτά τα χρόνια, ένα μεγάλο ποσοστό έκανε. Παντού πήγαινα. Υπήρχε αυτό το πράγμα στις παρέες που πήγαιναν στα μαγαζιά. Δεν μπορούσα να διασκεδάσω χωρίς κοκαΐνη.
Κατάλαβα ότι πρέπει να σταματήσω, όταν άρχισα να θέλω να φεύγω από την παρέα και να πηγαίνω σπίτι μόνη μου και να πίνω μόνη μου. Κατάλαβα ότι αυτό είναι άρρωστο. Είχα μπουκώσει από το ψεύτικο ότι θα βγούμε και θα πιούμε, ένα κενό πράγμα. Δεν είχα τη δύναμη να κόψω τα ναρκωτικά.
Ένιωσα ότι έχω πρόβλημα. Έφτασα στο τέρμα. Μία μέρα, 18 Μαΐου 2003, λέω “τέρμα”. Έκλεισα το κινητό μου, εξαφανίστηκα από όλον αυτόν τον κόσμο, έφυγα από το κέντρο που το κουδούνι μου χτυπούσε συνέχεια» είχε πει τότε.
