Σε μια σειρά από καρτ ποστάλ που έστελνε το 1989 η 14χρονη τότε Αντζελίνα σε φίλη της αναφερόμενη στους άντρες που την ελκύουν, έγραφε «Βρήκα τον Κύριο Τέλειο. Δεν ξέρω το όνομά του, φιλάει υπέροχα και δεν θα τον ξαναδώ ποτέ», ενώ από τις ίδιες προσωπικές σημειώσεις της, αποκαλύπτεται η δυσλειτουργική σχέση που είχε με την οικογένειά της, γράφοντας: «Καλύτερα να ξαπλώσω γυμνή σε ένα λάκκο γεμάτο με κόκκινα μυρμήγκια παρά να πάω για επίσκεψη στους συγγενείς μου».
Επαναστάτρια και αντιδραστική, η έφηβη Τζολί απέφευγε να κάνει παρέα μα τα πλουσιόπαδα που κυκλοφορούσαν με επώνυμα ρούχα και οδηγούσαν σπορ πανάκριβα αυτοκίνητα ενώ προτιμούσε να προσεγγίζει τα «μαύρα πρόβατα» του σχολείου προστατεύοντας όσους έπεφταν μπούλινγκ είτε για τα κιλά τους είτε για το ντύσιμό τους.
Η Οσκαρική, σήμερα, σταρ στην εφηβεία της φωτογραφιζόταν, μάλιστα, με φόντο τα νεκροταφεία και ονειρευόταν να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία... κηδειών και τις ταριχεύσεις!
Η πηγή που έδωσε στο βρετανικό site τις φωτογραφίες και τα προσωπικά σημειώματα της Τζολί με τον όρο να παραμείνει ανώνυμη, την περιγράφει όμορφη και εκκεντρική, με ιδιαίτερη κλίση στη σκοτεινή πλευρά αν και πάντα γενναιόδωρη, βοηθώντας οικονομικά όχι μόνο τους φίλους της αλλά και τους άστεγους που συναντούσε στο δρόμο.
«Ηταν από τότε ένα υπέροχο πλάσμα και είχαμε μια υπέροχη φιλία επίσης. Ο κόσμος ίσως να μην ξέρει πόσο πραγματικά φιλάνθρωπη ήταν από τότε, άγρια αλλά φιλάνθρωπη. Είχε περισσότερα λεφτά από εμάς αλλά πάντα ήταν γενναιόδωρη και μοιραζόταν τα πάντα μαζί μας. Δεν υπήρχε περίπτωση να περπατάμε και να μην προσφέρει λεφτά ή φαγητό σε όποιον άστεγο συναντούσαμε στο δρόμο. Τότε ήταν μόλις 14χρονών. Δεν μου κάνει καμία εντύπωση που σήμερα βοηθάει τους πρόσφυγες όλου του κόσμου», αναφέρει πρώην συμμαθήτριά της.
Η πηγή που έδωσε στο βρετανικό site τις φωτογραφίες και τα προσωπικά σημειώματα της Τζολί με τον όρο να παραμείνει ανώνυμη, την περιγράφει όμορφη και εκκεντρική, με ιδιαίτερη κλίση στη σκοτεινή πλευρά αν και πάντα γενναιόδωρη, βοηθώντας οικονομικά όχι μόνο τους φίλους της αλλά και τους άστεγους που συναντούσε στο δρόμο.
«Ηταν από τότε ένα υπέροχο πλάσμα και είχαμε μια υπέροχη φιλία επίσης. Ο κόσμος ίσως να μην ξέρει πόσο πραγματικά φιλάνθρωπη ήταν από τότε, άγρια αλλά φιλάνθρωπη. Είχε περισσότερα λεφτά από εμάς αλλά πάντα ήταν γενναιόδωρη και μοιραζόταν τα πάντα μαζί μας. Δεν υπήρχε περίπτωση να περπατάμε και να μην προσφέρει λεφτά ή φαγητό σε όποιον άστεγο συναντούσαμε στο δρόμο. Τότε ήταν μόλις 14χρονών. Δεν μου κάνει καμία εντύπωση που σήμερα βοηθάει τους πρόσφυγες όλου του κόσμου», αναφέρει πρώην συμμαθήτριά της.
Θυμωμένη, αντιδραστική, σκοτεινή αλλά και ευαίσθητη, γενναιόδωρη, η Αντζελίνα Τζολί υπήρξε ένα κορίτσι άγριο αλλά και μπερδεμένο που αδυνατούσε να καταλάβει το νόημα τόσο της ζωής, όσο και της ύπαρξής της. Την έλκυαν τα νεκροταφεία, πόζαρε μπροστά από τάφους, ενώ φλέρταρε συχνά με την ιδέα της αυτοκτονίας. Όταν έκλεισε τα 16 της χρόνια, έγραφε σε ένα γράμμα της «Οκ, είμαι ζωντανή κι ακόμα ψάχνω το λόγο».
Σήμερα στα 45 της χρόνια, διάσημη, πάμπλουτη, μητέρα 6 παιδιών και πρέσβειρα της Unesco, σίγουρα έχει πολλούς λόγους για να βρίσκει νόημα στη ζωή. Αλλά όπως λέει και η ίδια οι συμβάσεις ποτέ δεν ήταν του στυλ της και ούτε έγιναν στην πορεία. «Στην καρδιά μου ήμουν, είμαι και θα είμαι εκείνο το πανκ παιδί με τα τατουάζ» έχει πει η ίδια.
