Μόλις 15 μήνες έχουν περάσει από την επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου και αναδεικνύεται πλέον στο δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα του Δήμου Πειραιά μετά από...
τα οικονομικά.
Η εξέλιξη αυτή είναι λίγο πολύ αναμενόμενη και δεν μπορεί κανείς να παριστάνει πως πέφτει από τα σύννεφα κάτω στον Πειραιά. Όλοι γνώριζαν για
την κατασπατάληση χρήματος και την κακή οικονομική διαχείριση κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του Δημοτικού Θεάτρου. Η εξέλιξη αυτή είναι λίγο πολύ αναμενόμενη και δεν μπορεί κανείς να παριστάνει πως πέφτει από τα σύννεφα κάτω στον Πειραιά. Όλοι γνώριζαν για
Ενδεικτικά δείτε :(ΕΔΩ),(ΕΔΩ),(ΕΔΩ), (ΕΔΩ),(ΕΔΩ),(ΕΔΩ),(ΕΔΩ),(ΕΔΩ)
Το ναυάγιο του Δημοτικού Θεάτρου παραδέχεται τώρα και ο νέος δήμαρχος Γιάννης Μώραλης, ο οποίος δεν κρύβει πλέον τον προβληματισμό του για την "καυτή πατάτα" που κληρονόμησε από την προηγούμενη δημοτική αρχή του Βασίλη Μιχαλολιάκου.Αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι τα ετήσια λειτουργικά έξοδα στο δημοτικό θέατρο ανέρχονται σε 1.250.000 ευρώ χωρίς το κόστος των παραστάσεων, ενώ ο Δήμος Πειραιά δεν μπορεί να διαθέσει επιχορήγηση πάνω από 1.000.000 ευρώ.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι οι συμβάσεις συνολικού ύψους 420.000 ευρώ το χρόνο για τους 8 ειδικούς τεχνικούς ήχου σκηνής του Δημοτικού Θεάτρου. Δηλαδή, ο κάθε τεχνικός κοστίζει 52.500 ευρώ το χρόνο! (Τα μεροκάματα τους εκτοξεύονται σε εξωπραγματικά ποσά για τεχνικούς, αν συνυπολογίσει κανείς ότι το θέατρο δεν λειτουργεί καθημερινά και παραμένει κλειστό σχεδόν από τέλος Μαϊου έως αρχές Οκτωβρίου).
Το έγκλημα με τις συμβάσεις αυτές ξεκίνησε επί θητείας Μιχαλολιάκου και συνεχίστηκε επί Μώραλη, καθώς κρίθηκε ότι η τυχόν διακοπή τους μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην απρόσκοπτη λειτουργία του ιστορικού θεάτρου!
Ασύμφορες οικονομικά θεωρούνται ότι είναι κι άλλες συμβάσεις που έχουν γίνει με εταιρείες για τη φύλαξη, την καθαριότητα, την ταξιθεσία, τα εισιτήρια του Δημοτικού Θεάτρου.
Εν κατακλείδι, σίγουρα η πολιτική του πρώην δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου έριξε στα βράχια το Δημοτικό Θέατρο, αλλά η νέα δημοτική αρχή φαίνεται πως στην αρχή υποτίμησε το μέγεθος του προβλήματος, ενώ έπρεπε να είχε έτοιμο σχέδιο για τη διάσωσή του ιστορικού θεάτρου από την πρώτη ημέρα ανάληψη των καθηκόντων της (επιλογή νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, πρόγραμμα κα) Τώρα βρισκόμαστε "στο και πέντε" μήνες και χρειάζεται ν' αντιδράσει άμεσα για να μην βουλιάξει η "ναυαρχίδα" του πολιτισμού στον Πειραιά...
