Ήταν το πιο απολαυστικό κομμάτι της ομιλίας του Γιάννη Μώραλη.
Από την αρχή έδωσε ρέστα, μιλώντας για τον κομματάρχη δήμαρχο Βασίλη Μιχαλολιάκο. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ (ΕΠΙΚΟ)!!!
Δια στόματος Γιάννη Μώραλη
αυτός που γεννήθηκε,
γαλουχήθηκε και διατηρεί την κομματική κουλτούρα,
πρόσκαιρα και
υποκριτικά,
καταφεύγει σε
δηλώσεις και μεγαλοστομίες του τύπου:
«Καταθέτω την κομματική μου ταυτότητα»,
ενώ ουσιαστικά
υπηρετεί την κουλτούρα της διαίρεσης,
και της εξυπηρέτησης
όχι απλώς κομματικών,
αλλά ιδιοτελών
κομματικών συμφερόντων.
Και εδώ στον Πειραιά
έχουμε το
χαρακτηριστικότερο παράδειγμα κομματάρχη:
Τον κ. Μιχαλολιάκο.
Πως αλλιώς μπορεί να
αναγνωστεί,
η δήλωσή του στις
αρχές του Μάρτη ότι:
έχει καταθέσει την κομματική του ταυτότητα;
Και μια εβδομάδα
μετά δηλώνει:
Ότι υπηρετεί τη
μεγάλη Νέα Δημοκρατία.
Και δεν είναι μόνο αυτό:
Ας εξετάσει κάποιος
τα ονοματεπώνυμα των συμβούλων του,
το στενό του
περιβάλλον, αυτό που καθόρισε τις τύχες του τόπου 3 ½ χρόνια,
που υπηρετούσε μια
κουλτούρα διχασμού, διαίρεσης και μικροπολιτικής στην πόλη.
Είναι η ίδια
κουλτούρα
που βαφτίζει τα
δικαιώματα μας, χάρες
και προσπαθεί να τα
ανταλλάξει με την ψήφο μας.
Είναι ο δήμαρχος,
που για να αλλάξεις
τις καμένες λάμπες στη γειτονιά σου,
ή να επισκευαστούν
οι σπασμένες πλάκες του πεζοδρομίου,
ή για να κλείσεις
τις λακκούβες,
ή για να πλυθεί ο
κάδος απορριμμάτων,
πρέπει να το
ζητήσεις από το Γραφείο Δημάρχου,
να σε χτυπήσουν στην
πλάτη, για να το ανταλλάξουν.
Σ’ αυτή την δημαρχιακή
θητεία του κ. Μιχαλολιάκου,
η οποία παρέλαβε
έναν Πειραιά υπό το μηδέν,
σ’ αυτή την
κουλτούρα του κομματάρχη με καπέλο,
που έλειψε ο σχεδιασμός,
η τεκμηρίωση,
η γνώση,
με μεγαλύτερη
απόδειξη ότι από το ΕΣΠΑ απορροφήθηκε
λιγότερο από 10%,
ήρθε η κρίση.
Μια κρίση
η οποία βρήκε τον
Πειραιά απροετοίμαστο,
και τον σημερινό
Δήμαρχο
να πετά λευκή
πετσέτα στο τεραίν.
Γι’ αυτό οι
συμπολίτες μας βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο την κρίση.
Ανεργία σε κάθε
σπίτι στα Καμίνια,
στα μανιάτικά, στο 2ο,
το 3ο διαμέρισμα,
σε όλον τον Πειραιά.
Κάθε σπίτι έχει έναν
άνεργο.
Ο Πειραιάς των μεγάλων δυνατοτήτων
έγινε ένα
αποκλεισμένο λιμάνι,
Ο Πειραιάς έγινε
πέρασμα και όχι προορισμός,
ενώ οι αφίξεις
τουριστών είναι πολλαπλάσιες στο λιμάνι μας.
Γειτονιές βυθισμένες
στη φτώχεια,
περιουσίες που απαξιόνονται
συνεχώς,
άνθρωποι που νιώθουν
να χάνουν ευκαιρίες ζωής.
Ο κ. Μιχαλολιάκος
προσπαθεί να πείσει
ότι επί των ημερών
του
έγιναν πράγματα και
θαύματα στον Πειραιά.
Ότι «οι κουτσοί περπάτησαν και οι τυφλοί είδαν
το φως τους»...
Υποσχέθηκε δρόμους
ήπιας κυκλοφορίας στο κέντρο.
Δεν έγινε κανένας!
Υποσχέθηκε
υπογειοποιήσεις κεντρικών δρόμων. Δεν προχώρησε καμία!
Υποσχέθηκε υπόγειους
χώρους στάθμευσης.
Δεν έγινε κανένας!
Υποσχέθηκε «Πολυχώρο
Ψυχαγωγίας για παιδιά με ειδικές ανάγκες και στέγη σε πειραϊκούς συλλόγους
ΑμεΑ».
Δεν έγινε τίποτα!
Υποσχέθηκε ολοήμερο
παιδικό σταθμό.
Δεν έγινε!
Υποσχέθηκε πλήρη απαλλαγή
των πολύτεκνων οικογενειών από τα δημοτικά τέλη.
Δεν έγινε!
Υποσχέθηκε κοινωνικό
φαρμακείο.
Δεν έγινε,
σε αντίθεση με
δεκάδες άλλους Δήμους
που το έχουν κάνει
πράξη!
Ενω δεσμεύθηκε,
Δεν αξιοποίησε τα μεγάλα ακίνητα του Δήμου.
Για να ξεπεράσει τις
αδυναμίες του,
συγκρίνει τον
Πειραιά με μικρές πόλεις της ελληνικής περιφέρειας.
Και μας λέει ότι
έκανε περισσότερα από ότι άλλοι Δήμαρχοι.
Κύριε Μιχαλολιάκο,
ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ δεν είναι
επαρχιακή κωμόπολη.
Ο Πειραιάς πρέπει
και οφείλει να
συγκριθεί με πόλεις
όπως το Ρότερνταμ
και το Λίβερπουλ,
την Αμβέρσα και τη
Βαρκελώνη.
Γι’ αυτό ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ
ΝΙΚΗΤΗΣ,
βάζουμε τον πήχη των
απαιτήσεων ψηλά.
Ο κ. Μιχαλολιάκος
τον βάζει χαμηλά.
Υποτιμά τους
Πειραιώτες και τις δυνατότητες τους..."
@ Τι παραπάνω να πει τώρα το π@πάκι αφού τα είπε όλα; Υποκλίνεται!!!
