Είναι το νέο επικοινωνιακό τρικ της δημοτικής αρχής Πειραιά. Μιλάμε για την εξαγγελία περί αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την ανάπλαση από το ΣΕΦ μέχρι τον...
Ιστιοπλοϊκό Όμιλο.
Μάλιστα ο δήμαρχος Βασίλης Μιχαλολιάκος άρχισε ήδη να χαρακτήρζει τον διαγωνισμό «σημαντικό έργο». Καταρχήν ένας διαγωνισμός δεν είναι έργο. Όπως δεν είναι έργο να προσλαμβάνει κανείς ένα τεχνικό και να τον χρυσοπληρώνεις για να κάνει μελέτη που θα καταλήξει σε κάποιο συρτάρι. Ιδίως όταν το έργο μπορεί να μην υλοποιηθεί ποτέ.
Για παράδειγμα θυμίσουμε πως τον Οκτώβριο του 2011 η τότε δημοτική αρχή Φασούλα - Οικονομόπουλου είχε προκηρύξει διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την αξιοποίηση της εξωτερικής όψης του Πύργου. (σ.σ. Σήμερα είναι ένα από τα πέντε ακίνητα που έχει βγάλει στο σφυρί ο δήμος Πειραιά...)
Φυσικά δεν έγινε απολύτως τίποτα για την ανάπλαση του Πύργου πέρα από ότι το θέμα έπαιξε επικοινωνιακά από διάφορα παπαγαλάκια ως το «νέο φιλόδοξο σχέδιο της δημοτικής αρχής». Τότε ακόμα και οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους ότι χρησιμοποιήθηκαν για την επικοινωνιακή πολιτική της τότε δημοτικής αρχής.
Θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι την ίδια κατάληξη θα έχει και ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάπλαση από το ΣΕΦ μέχρι τον Ιστιοπλοϊκό.
Θα προχωρήσει τόσο όσο, για να έχει να εξαγγέλλει στην εκπομπή του και τις περιοδείες του στις γειτονιές.
Με απλά λόγια, όταν δεν μπορούμε να κάνουμε έργο, ας κάνουμε ένα αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για να έχουμε να λέμε...
@ Ρε κάντε κανένα έργο κι αφήστε τα παραμύθια, γιατί ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο, όπως οι ένοικοι στο ίδρυμα της Κοραή...
