Η πρόταση του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννη Μίχα, για συμμετοχή των πολιτών στην κατάρτισή του προϋπολογισμού του δήμου Πειραιά μέσω διαδικτύου, μπορεί να ακούγεται και να είναι...
ωραία. Ωστόσο, η ιδέα του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού έχει φανεί στην πράξη ότι γίνεται για το θεαθήναι και μένει μόνο στα λόγια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προηγούμενη δημοτική αρχή του Παναγιώτη Φασούλα, η οποία ακριβοπλήρωσε για να φτιάξει ένα σύγχρονο site, δυσφημίζοντας σε τρεις ημερίδες την δυνατότητα του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού, χωρίς να λειτουργήσει επί της ουσίας ποτέ. Όλα γίνονταν εν κρυπτώ, μέσα σε κλειστές «καμαρίλες» και όσα έβγαιναν στη δημοσιότητα έδιναν την εντύπωση στον κόσμο ότι όχι μόνο δεν ήθελαν να βγουν «όλα στο φως», αλλά ότι πρόκειται για μια διαπαραταξιακή συγκάλυψη λαθών και παραλείψεων. Η διαφάνεια στα οικονομικά του δήμου, έχει ένα νόημα αν υπάρχει πλήρης και μη αποσπασματική ενημέρωση των αντιπολιτευτικών παρατάξεων και στη συνέχεια εκτενής διαβούλευση, πως θα διανεμηθεί ο προϋπολογισμός, με δεδομένο ότι ο δήμος Πειραιά είναι ο πρώτος υπερχρεωμένος δήμος της χώρας. Ναι στη διαφάνεια λοιπόν, αρκεί να το εννοούμε κι αυτό να αποδεικνύεται στην πράξη.
@Κοινώς, όπου ακούς πολύ διαφάνεια κράτα μικρό καλάθι...
