Από τον Κύρο Παληκάρη
Στη "θάλασσα" της αδιαφορίας του Δήμου Πειραιά θα κολυμπούν και φέτος το καλοκαίρι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς δεν μπορούν ν' απολαύσουν το μπάνιο τους σε πλαζ...
της πόλης.
Όπως αποκαλύπτει το reportaznet.gr, o λόγος είναι ότι η Δημοτική Αρχή Μώραλη έχει αφήσει να σαπίζει σε αποθήκη εδώ και τέσσερα χρόνια ειδική μπάρα αυτόνομης πρόσβασης ΑμεΑ σε παραλία, αντί να την τοποθετήσει σε πλαζ, τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η μπάρα κολύμβησης με το ειδικό κάθισμα για άτομα με κινητικά προβλήματα είχε κοστίσει περί τις 35.000 ευρώ και είχε αποκτηθεί το 2014 στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος για την αυτόνομη πρόσβαση ΑμεΑ σε παραλίες της Περιφέρειας Αττικής.
Μάλιστα, για μόλις 20 ημέρες είχε προλάβει να τεθεί σε λειτουργία στην πλαζ "Βοτσαλάκια", λίγο πριν την αποχώρηση του τότε Δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου από το Δήμο Πειραιά.
Στη συνέχεια, η μπάρα εξαφανίστηκε από την παραλία και εγκαταλείφθηκε σε αποθήκη του Δήμου.
Έτσι, όπως καταγγέλλεται, τα άτομα με κινητικά προβλήματα από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά δεν έχουν πρόσβαση σε κοντινή παραλία και αναγκάζονται να πηγαίνουν για να κάνουν μπάνιο σε πλαζ στη Γλυφάδα, όπου υπάρχει ολοκληρωμένη υποδομή για ΑμεΑ και σημείωσε ρεκόρ επισκέψεων πέρσι το καλοκαίρι.
Αστεία δικαιολογία
Το θέμα τέθηκε σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά ύστερα από παρέμβαση του συνδυασμού "Το Λιμάνι της Αγωνίας".
Από τη Δημοτική Αρχή Μώραλη υποστήριξαν ότι δεν έχουν τοποθετήσει την μπάρα για τα ΑμεΑ, γιατί δεν γνωρίζουν εάν είναι καθαρά τα νερά στην πλαζ "Βοτσαλάκια" μετά το ναυάγιο του Αγία Ζώνη" στο Σαρωνικό!
Η δικαιολογία ακούγεται τουλάχιστον αστεία, αφού αφενός δεν την είχαν τοποθετήσει και τα προηγούμενα τρία χρόνια πριν από τη ρύπανση, ενώ η ποιότητα των νερών δεν μπορεί να είναι διαφορετική για όσους κολυμπούν σήμερα στην ίδια πλαζ.
Χωρίς κοινωνική ευαισθησία για τα ΑμεΑ
Η αλήθεια είναι ότι απλά δεν υπάρχει κοινωνική ευαισθησία για τα άτομα με ειδικές ανάγκες στον Δήμο Πειραιά.
Η μοναδική παρέμβαση φαίνεται να εξαντλείται στην παρουσία του Δημάρχου σε κάποιες εορταστικές εκδηλώσεις στα 7 ειδικά σχολεία του Πειραιά, όπου υπολογίζεται ότι φοιτούν περί τα 500 παιδιά, κυρίως με νοητική στέρηση από την ευρύτερη περιοχή.
Τα παιδιά αυτά δεν έχουν δυνατότητα για πρόσβαση στην παραλία, καθώς η Δημοτική Αρχή Μώραλη δεν έχει κατορθώσει τέσσερα χρόνια να τοποθετήσει και να λειτουργήσει την ειδική ράμπα στην πλαζ. Πέρα όμως από τα παιδιά αυτά, η συγκεκριμένη ράμπα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κι άλλα άτομα, ηλικιωμένους, τραυματίες κ.α.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ το κόστος συντήρησης της ράμπας είναι μόλις 2.800 ευρώ τον χρόνο! Επιπλέον χρειάζεται ένας δημοτικός υπάλληλος για τη λειτουργία της, καθώς είναι απαραίτητο να γίνουν τουαλέτες και αποδυτήρια για άτομα με ειδικές ανάγκες στην πλαζ.
Απλά και αυτονόητα πράγματα δηλαδή αν μια πόλη θέλει να λέγεται πολιτισμένη δείχνοντας να σέβεται τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά προφανώς ο Δήμος Πειραιά δεν ανήκει ακόμα σ΄αυτή την κατηγορία...
Μάλιστα, για μόλις 20 ημέρες είχε προλάβει να τεθεί σε λειτουργία στην πλαζ "Βοτσαλάκια", λίγο πριν την αποχώρηση του τότε Δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου από το Δήμο Πειραιά.
Στη συνέχεια, η μπάρα εξαφανίστηκε από την παραλία και εγκαταλείφθηκε σε αποθήκη του Δήμου.
Έτσι, όπως καταγγέλλεται, τα άτομα με κινητικά προβλήματα από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά δεν έχουν πρόσβαση σε κοντινή παραλία και αναγκάζονται να πηγαίνουν για να κάνουν μπάνιο σε πλαζ στη Γλυφάδα, όπου υπάρχει ολοκληρωμένη υποδομή για ΑμεΑ και σημείωσε ρεκόρ επισκέψεων πέρσι το καλοκαίρι.
Αστεία δικαιολογία
Το θέμα τέθηκε σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά ύστερα από παρέμβαση του συνδυασμού "Το Λιμάνι της Αγωνίας".Από τη Δημοτική Αρχή Μώραλη υποστήριξαν ότι δεν έχουν τοποθετήσει την μπάρα για τα ΑμεΑ, γιατί δεν γνωρίζουν εάν είναι καθαρά τα νερά στην πλαζ "Βοτσαλάκια" μετά το ναυάγιο του Αγία Ζώνη" στο Σαρωνικό!
Η δικαιολογία ακούγεται τουλάχιστον αστεία, αφού αφενός δεν την είχαν τοποθετήσει και τα προηγούμενα τρία χρόνια πριν από τη ρύπανση, ενώ η ποιότητα των νερών δεν μπορεί να είναι διαφορετική για όσους κολυμπούν σήμερα στην ίδια πλαζ.
Χωρίς κοινωνική ευαισθησία για τα ΑμεΑ
Η μοναδική παρέμβαση φαίνεται να εξαντλείται στην παρουσία του Δημάρχου σε κάποιες εορταστικές εκδηλώσεις στα 7 ειδικά σχολεία του Πειραιά, όπου υπολογίζεται ότι φοιτούν περί τα 500 παιδιά, κυρίως με νοητική στέρηση από την ευρύτερη περιοχή.
Τα παιδιά αυτά δεν έχουν δυνατότητα για πρόσβαση στην παραλία, καθώς η Δημοτική Αρχή Μώραλη δεν έχει κατορθώσει τέσσερα χρόνια να τοποθετήσει και να λειτουργήσει την ειδική ράμπα στην πλαζ. Πέρα όμως από τα παιδιά αυτά, η συγκεκριμένη ράμπα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κι άλλα άτομα, ηλικιωμένους, τραυματίες κ.α.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ το κόστος συντήρησης της ράμπας είναι μόλις 2.800 ευρώ τον χρόνο! Επιπλέον χρειάζεται ένας δημοτικός υπάλληλος για τη λειτουργία της, καθώς είναι απαραίτητο να γίνουν τουαλέτες και αποδυτήρια για άτομα με ειδικές ανάγκες στην πλαζ.
Απλά και αυτονόητα πράγματα δηλαδή αν μια πόλη θέλει να λέγεται πολιτισμένη δείχνοντας να σέβεται τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά προφανώς ο Δήμος Πειραιά δεν ανήκει ακόμα σ΄αυτή την κατηγορία...
