Η υπογραφή της συμφωνίας έφερε την έντονη αντίδραση της ελληνικής πλευράς, αλλά και η Ε.Ε. προχώρησε σε σχόλιο, ζητώντας να αποφεύγονται οι αποσταθεροποιητικές κινήσεις.
«Οι δηλώσεις των εκπροσώπων της Ελλάδας και της Ε.Ε. σχετικά με το μνημόνιο Κατανόησης που υπεγράφη χθες (3 Οκτωβρίου) μεταξύ της Τουρκίας και της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης, το οποίο προβλέπει την ανάπτυξη διμερούς επιστημονικής, τεχνικής, τεχνολογικής, νομικής, διοικητικής και εμπορικής συνεργασίας στον τομέα των υδρογονανθράκων στην ξηρά και στη θάλασσα, δεν έχουν καμία σημασία και αξία για τη χώρα μας» επισημάνθηκε, ειδικότερα, στη σχετική ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την τουρκική πλευρά, η εναντίωση αυτή στη συμφωνία, που συνήφθη «μεταξύ δύο κυρίαρχων κρατών» είναι «αντίθετη τόσο με το διεθνές δίκαιο όσο και με τις βασικές αρχές του ΟΗΕ».
Η Ελλάδα καταγγέλθηκε για προσπάθεια «σφετερισμού των νόμιμων δικαιωμάτων» Τουρκίας και Λιβύης με «μαξιμαλιστικές απαιτήσεις για τη θαλάσσια δικαιοδοσία και τις περιοχές αδειών που έχει εκδώσει στο πλαίσιο αυτό», οι οποίες όμως «δεν θα αποδώσουν».
Παράλληλα, κρίθηκε πως η «υποστήριξη της Ε.Ε. στις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της Ελλάδας και η στάση της να αποφεύγει τον ειλικρινή διάλογο και να εμποδίζει τα διεθνή ένδικα μέσα, είναι αντίθετη τόσο με το δικό της κεκτημένο όσο και με το διεθνές δίκαιο».
Η τουρκική πλευρά τόνισε πως η Ένωση «δεν είναι διεθνές δικαστικό όργανο για να ερμηνεύει ή να κρίνει συμφωνίες μεταξύ κυρίαρχων τρίτων χωρών».
Καταλήγοντας, η Άγκυρα κάλεσε την Ε.Ε. και τα κράτη μέλη της «να μην υπερβαίνουν τα όρια και τις αρμοδιότητές τους» όπως και να «σέβονται την κυριαρχία και την ισότητα των κρατών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές του ΟΗΕ».
