«Στα 36 μου, και πραγματικά δεν ήξερα τι μου συνέβαινε. Με κατάκλυζε ένα αίσθημα ματαιότητας. Πάθαινα κρίσεις πανικού και δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω. Σε αυτήν την καμπή της ζωής μου με στήριξε σε μεγάλο βαθμό η Βάνα. Οι κρίσεις πανικού έρχονταν σε συγκεκριμένη ώρα της ημέρας: όταν έδυε ο ήλιος και περνούσαμε από την ημέρα στη νύχτα. Μιλούσα, θυμάμαι, άπειρες ώρες με τη Βάνα στο τηλέφωνο, ένα δίωρο την ημέρα. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να με κάνει να νιώσω καλά», εξομολογήθηκε, μεταξύ άλλων, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός.
«Άρχισα να διαβάζω βιβλία ψυχολογίας, να παρακολουθώ διάφορα συναφή σεμινάρια. Τελικά συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό συνδεόταν με το θάνατο της μητέρας μου. Είχε φύγει από τη ζωή σε ηλικία 36 ετών. Εγώ υποσυνείδητα μάλλον είχα βάλει στο μυαλό μου ότι η ζωή τελειώνει εκεί στα 36. Σκεφτείτε ότι αυτές οι κρίσεις πανικού ξεκίνησαν την επομένη των γενεθλίων μου. Είναι απίστευτο πραγματικά. Βέβαια, όλα αυτά τα ανακάλυψα πολύ αργότερα. Όταν είχαν περάσει οι κρίσεις πανικού και ξαναέβρισκα τα κομμάτια μου. Σήμερα είμαι πολύ καλά», συνέχισε.
