Νεκρός περιβαλλόμενος από βρωμιά, ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών βρέθηκε στο σπίτι του στην... πόλη Alcabre, ο Jose Αngel Taboada, o οποίος ζούσε μόνος του σε αυτό το σπίτι, κάτω από άθλιες συνθήκες και πέθανε μόνος, ενώ είχε 3.500 χιλιάδες φίλους-στο Facebook όμως. Ο Ταμποάδα έπασχε από το λεγόμενο «σύνδρομο του Διογένη» που περιγράφεται ως μια διαταραχή συμπεριφοράς που περιλαμβάνει ακραία παραμέληση της σωματικής υγιεινής και της οικιακής καθαριότητας, συλλεκτομανία συνήθως άχρηστων πραγμάτων και την απουσία αυτοκριτικής. Την ιστορία του δημοσιεύει η El Mundo...Ήταν 51 ετών και περνούσε τις μέρες του σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς νερό, μόνο με το φως των κεριών, ανάμεσα σε βουνά από φθαρμένα αντικείμενα, όπως ρόδες, συρματοπλέγματα, σπασμένες καρέκλες. Έλεγε ότι «τα πάντα αξίζουν» και μάζευε τα πάντα… Αυτό που δεν αποχωριζόταν ήταν το Facebook μέσα από το οποίο έχτισε μια άλλη, διαφορετική από την άθλια ζωή που ζούσε στην πραγματικότητα. Επινόησε ένα ψευδώνυμο και έκανε έντονη την παρουσία του στο συγκεκριμένο κοινωνικό δίκτυο, προσελκύοντας την προσοχή. Στο προφίλ έβαλε την εικόνα ενός σπερματοζωαρίου, γράφοντας από κάτω «εγώ, όπως ήμουν πολύ μικρός». Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι ανέβασε τον Πύργο του Άιφελ και έγραψε «προσευχηθείτε για το Παρίσι».
Έτσι, αυτός ο άνθρωπος που ήταν μόνος στον πραγματικό κόσμο, κατάφερε να συγκεντρώσει μέσω του ίντερνετ 3.544 φίλους στη σελίδα του. Όλοι ήταν βέβαια φανταστικοί φίλοι και κανέναν δεν είχε γνωρίσει από κοντά. Παρά το γεγονός ότι περιβαλλόταν από βρωμιά και είχε χάσει τα 400 ευρώ της Πρόνοιας, αφού είχε εξαντληθεί το όριο της περιόδου ανεργίας, ο «Διογένης του Αλκάμπρε», ορφανός από μικρός από πατέρα και μητέρα που του είχαν αφήσει αυτό το σπίτι, στο οποίο χοροπηδούσαν οι αρουραίοι και οι ψείρες από δωμάτιο σε δωμάτιο, δεν ένοιωθε ότι περνούσε άσχημα. Βρέθηκε νεκρός ανάμεσα στους σωρούς των σκουπιδιών.
Η τελευταία εικόνα που είδε ήταν το ηλιοβασίλεμα από την παραλία του Samil, στον Ατλαντικό, που φαινόταν από το σπίτι του. Την Τετάρτη τον έθαψαν σε τάφο της κοινωνικής πρόνοιας, χωρίς να γράψουν κανένα όνομα, είναι πια απλά ένας αριθμός, ο αριθμός 113 . Δεν υπήρχε χρόνος για αποχαιρετισμούς. Η σελίδα του στο Facebook σίγησε για πάντα. Στο τελευταίο του μήνυμα προσπάθησε να επικοινωνήσει με μια στενή διαδικτυακή φίλη στα Κανάρια νησιά. "Είσαι ξύπνια;», έγραψε. Η φίλη του του απάντησε αλλά δεν υπήρξε καμία συνέχεια από την άλλη πλευρά. Καθώς συνομιλούσαν κάθε μέρα άρχισε να ανησυχεί. Το Σάββατο 26 Μαρτίου ανέβασε μια ανακοίνωση στο Facebook, ρωτώντας για την τύχη του και αναζητώντας πληροφορίες. Αποτέλεσμα δεν υπήρξε και έτσι αποφάσισε να καλέσει την ενορία της περιοχής. Τελικά η Πυροσβεστική ανακάλυψε το πτώμα του. Η φίλη του είπε ότι ήταν πολύ κοινωνικός και αισιόδοξος και αστειευόταν συχνά στις συνομιλίες στο Facebook-δεν φαινόταν με τίποτα ένας μοναχικός άνθρωπος που θα βρισκόταν παγιδευμένος ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών. Και λαχταρούσε πολύ συχνά να ταξιδέψει στα Κανάρια νησιά για να συναντήσει το κορίτσι του στην Τενερίφη. «Εχω τόσον καιρό να αγκαλιάσω άνθρωπο που δεν θυμάμαι πια πώς το κάνουν», της είχε γράψει. Τα πρώτα στοιχεία από τις εγκληματολογικές εξετάσεις δείχνουν ότι ο «Διογένης» είχε έναν φυσικό θάνατο. Κάποιοι γείτονες είπαν ότι ήταν χήρος και πατέρας μιας κόρης, άλλοι ότι δεν είχε ποτέ κάποια σύντροφο ή απογόνους. Την περασμένη Τετάρτη μόνο δύο μαυροντυμένες γυναίκες τον συνόδευαν στον ανώνυμο τάφο του. Είναι πλέον ο αριθμός 113.
