Πριν λίγες μέρες, το ιστολόγιο του "Προγράμματος για τη Διαπραγμάτευση" της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ δημοσίευσε μία λίστα με τις δέκα χειρότερες διαπραγματευτικές τακτικές που έλαβαν χώρα τη χρονιά... που πέρασε. Στην πρώτη θέση, κατατάχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας εξαιτίας της διαπραγματευτικής τακτικής που ακολούθησε απέναντι στους δανειστές από τις 25 Γενάρη και μετά. Ο υπεύθυνος καθηγητής Ρόμπερτ Μονούκιν, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής, εξηγεί αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους το Χάρβαρντ τοποθέτησε τη διαπραγμάτευση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τους Ευρωπαίους εταίρους στην πρώτη θέση της λίστας. Σύμφωνα με τον ίδιο όλα κρίθηκαν στη δεύτερη περίοδο των διαπραγματεύσεων, και συγκεκριμένα στην περίοδο από τη συμφωνία επιμήκυνσης έως την τελική συμφωνία του Ιουλίου. Ενώ μέχρι τότε η ελληνική πλευρά, σύμφωνα με τον καθηγητή, τα πήγαινε καλά, στην τελική φάση "έκαναν πολύ κακή δουλειά" και "ο κ. Βαρουφάκης ασχολήθηκε με ρητορείες". Για τον έμπειρο καθηγητή, η διαπραγμάτευση βασικά χωρίζεται σε δύο περιόδους. Η πρώτη κράτησε μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, όταν η κυβέρνηση κατάφερε την επιμήκυνση του προγράμματος και οι Ευρωπαίοι εταίροι υπονόησαν ότι μπορεί να επιδείξουν περισσότερη ελαστικότητα με την Ελλάδα. "Σε εκείνη τη φάση πίστευα ότι ο κ. Τσίπρας και κ. Βαρουφάκης έκαναν μία καλή διαπραγμάτευση". Εντύπωση του προκάλεσε ότι ο κ. Βαρουφάκης, ενώ διαπραγματευόταν συνέχιζε να γράφει στο blog του κάνοντας ρητορικά σχόλια. "Διαφήμιζε τον εαυτό του ως έξυπνο και ειδικό στη θεωρία των παιγνίων και έφτιαχνε μία κατάσταση στην οποία η Τρόικα θα υπαναχωρούσε, κάτι το οποίο δεν έγινε τελικά". "Εκεί έκαναν πολύ κακή δουλειά. Ο κ. Βαρουφάκης δεν κατάλαβε τη σημασία των καλών επαγγελματικών σχέσεων με τους εταίρους του. Αντί γι' αυτό ασχολήθηκε με 'ρητορική άνθηση'" όπως λέει χαρακτηριστικά. Για τον Αμερικανό καθηγητή αυτό που πρέπει πάντα να έχει στο μυαλό του αυτός που διαπραγματεύεται -και παίζει ιδιαίτερη σημασία για το αποτέλεσμα - είναι ότι "οι διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η διαπραγμάτευση δεν στηρίζεται σε αφηρημένες έννοιες". Για τον κ. Μονούκιν, ο τότε υπουργός Οικονομικών αλλά και ο κ. Τσίπρας "είχαν καταφέρει να γίνουν μισητοί". Ένας άλλος λόγος είναι και το chicken game -το παιχνίδι της μετωπικής σύγκρουσης, δηλαδή στο οποίο ο Τσίπρας πίστευε ότι οι Ευρωπαίοι θα έκαναν πίσω, με την απόφαση του δημοψηφίσματος να αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα στην αποτυχία της διαπραγμάτευσης. "Μου φάνηκε περίεργο που η ελληνική κυβέρνηση πίστεψε πως με ένα Όχι θα πίεζε περισσότερο τους Ευρωπαίους" αναφέρει. Οπως επισημαίνει, η ελληνική πλευρά με το δημοψήφισμα έχασε οποιαδήποτε διαπραγματευτική πίεση και ο λόγος ήταν ότι οι αγορές είχαν αποφασίσει ότι ακόμα και αν η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, αυτό δεν θα είχε άμεσες οικονομικές επιπτώσεις στη Δύση. "Η ελληνική οικονομία δεν είναι τόσο σημαντική, όπως φάνηκε, στην παγκόσμια οικονομία" λέει χαρακτηριστικά. "Τελικά η ελληνική κυβέρνηση κατέληξε σε μια συμφωνία χειρότερη γιατί ήταν απελπισμένη" τονίζει ο Μονούκιν, συμπληρώνοντας πως οι χειρισμοί της ελληνικής πλευράς ήταν εξαιρετικά ριψοκίνδυνοι και πως το δημοψήφισμα ως απειλή απέτυχε γιατί η κυβέρνηση δεν ήταν διατεθειμένη να αντέξει τις συνέπειες μιας εξόδου από το ευρώ. Οπως λέει στους μαθητές του "ποτέ μην κάνετε μία απειλή που δεν μπορείτε να πραγματοποιήσετε".
@ Βέβαια ό,τι η "διαπραγμάτευση" Τσίπρα ήταν η χειρότερη για 2015 δεν χρειάζεται να το πει το Χάρβαρντ, το γνωρίζουν πλέον και ακόμα και οι... κότες!
