Η Ekaterina Gyunninen, αποφάσισε την τελευταία στιγμή να μην επιβιβαστεί στο Airbus της Kogalymavia που συνετρίβη 23 λεπτά μετά την απογείωση από το Σαρλ ελ Σέιχ της Αιγύπτου με προορισμό την Αγία Πετρούπολη της Ρωσία. "Δεν ξέρω τι θα είχε συμβεί αν είχα επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Τι θα συνέβαινε στη μαμά μου, τον μπαμπά μου, την αδερφή και τον αδερφό μου", είπε στο Russia Today.
Η απόφαση να μην μπει στο αεροπλάνο ελήφθη καθαρά για λόγους οικονομικούς. Το εισιτήριο για τη Μόσχα ήταν 170 ευρώ φθηνότερο συγκριτικά με αυτό της Αγίας Πετρούπολης και έτσι η ίδια και η φίλη της αποφάσισαν να αλλάξουν πτήση. Η ανάγκη τους για οικονομία, τους έσωσε τη ζωή.
Μόλις έμαθε για το αεροπορικό δυστύχημα, η Ekaterina τηλεφώνησε αμέσως στη μητέρα της για να την ειδοποιήσει ότι είναι καλά. "Η μητέρα μου, μου τηλεφώνησε 15 λεπτά αργότερα. Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή, γιατί η μητέρα μου, που ζει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μου, μου είπε με δάκρυα στα μάτια: Δόξα τω Θεώ που είσαι ζωντανή". Ήταν η στιγμή που η νεαρή γυναίκα συνειδητοποίησε το μέγεθος της τραγωδίας. "Θα μπορούσαμε να είμαστε σε αυτό το αεροπλάνο", σκέφτηκε. «Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα πάω στην εκκλησία και θα ανάψω ένα κερί για την τύχη μου αλλά και στη μνήμη όλων των θυμάτων»
Η πτήση της νεαρής Ρωσίδας αναχώρησε περίπου 10 ώρες μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα.
«Στην πτήση της επιστροφή επικρατούσε νεκρική σιγή. Όλοι ήταν στην τσίτα και ανησυχούσαν με τον παραμικρό θόρυβο και το παραμικρό τρίξιμο» περιγράφει το κλίμα στην πτήση για τη Μόσχα...
Η απόφαση να μην μπει στο αεροπλάνο ελήφθη καθαρά για λόγους οικονομικούς. Το εισιτήριο για τη Μόσχα ήταν 170 ευρώ φθηνότερο συγκριτικά με αυτό της Αγίας Πετρούπολης και έτσι η ίδια και η φίλη της αποφάσισαν να αλλάξουν πτήση. Η ανάγκη τους για οικονομία, τους έσωσε τη ζωή.
Μόλις έμαθε για το αεροπορικό δυστύχημα, η Ekaterina τηλεφώνησε αμέσως στη μητέρα της για να την ειδοποιήσει ότι είναι καλά. "Η μητέρα μου, μου τηλεφώνησε 15 λεπτά αργότερα. Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή, γιατί η μητέρα μου, που ζει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μου, μου είπε με δάκρυα στα μάτια: Δόξα τω Θεώ που είσαι ζωντανή". Ήταν η στιγμή που η νεαρή γυναίκα συνειδητοποίησε το μέγεθος της τραγωδίας. "Θα μπορούσαμε να είμαστε σε αυτό το αεροπλάνο", σκέφτηκε. «Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα πάω στην εκκλησία και θα ανάψω ένα κερί για την τύχη μου αλλά και στη μνήμη όλων των θυμάτων»
Η πτήση της νεαρής Ρωσίδας αναχώρησε περίπου 10 ώρες μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα.
«Στην πτήση της επιστροφή επικρατούσε νεκρική σιγή. Όλοι ήταν στην τσίτα και ανησυχούσαν με τον παραμικρό θόρυβο και το παραμικρό τρίξιμο» περιγράφει το κλίμα στην πτήση για τη Μόσχα...
