Αφιερωμένο στον πρωθυπουργό είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος το νέο άρθρο του Θόδωρου Πάγκαλου, που δημοσιεύεται στην...ιστοσελίδα του.
Ο πρώην υπουργός εστιάζει στον Αλέξη Τσίπρα, στον οποίο ασκεί σκληρή κριτική για την αλλαγή της στάσης του και το πώς την παρουσίασε.
Το άρθρο έχει τίτλο «Το γλωσσάριο της κωλοτούμπας – Αυταπάτες» και στέκεται στις «αυταπάτες» πως το «παιδί», ο Τσίπρας δηλαδή, είναι «διαφορετικός» από τους προηγούμενους, που ο ίδιος χαρακτήριζε «απατεώνες που εσκεμμένα παραπλανούσαν το λαό». «Έχει και "το κάτι τις του το παιδί". Μια ανεπαίσθητη θλίψη στα μάτια, έναν προσωρινό έρπη στα χείλη, βαριά συγκομιδή καρδιάς» γράφει ο κύριος Πάγκαλος και λίγο παρακάτω: «Ένα αγνό παιδί του λαού, που απλώς πίστεψε και τελικώς την πάτησε».
Από την κριτική του κυρίου Πάγκαλου δεν λείπει και η κριτική στην στάση του Αντώνη Σαμαρά, κατά το δημοψήφισμα, καθώς ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία που θα ανέστρεφε την κατάσταση και θα έδινε ώθηση στις αντικυβερνητικές δυνάμεις.
Τέλος, το άρθρο καταλήγει με την επισήμανση της ανάγκης «και εμείς να βρούμε ηγεσίες κατάλληλες για μια παλλαϊκή κινητοποίηση, που θα οδηγήσει σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τις ζοφερές δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και του παραλόγου».
Το άρθρο έχει τίτλο «Το γλωσσάριο της κωλοτούμπας – Αυταπάτες» και στέκεται στις «αυταπάτες» πως το «παιδί», ο Τσίπρας δηλαδή, είναι «διαφορετικός» από τους προηγούμενους, που ο ίδιος χαρακτήριζε «απατεώνες που εσκεμμένα παραπλανούσαν το λαό». «Έχει και "το κάτι τις του το παιδί". Μια ανεπαίσθητη θλίψη στα μάτια, έναν προσωρινό έρπη στα χείλη, βαριά συγκομιδή καρδιάς» γράφει ο κύριος Πάγκαλος και λίγο παρακάτω: «Ένα αγνό παιδί του λαού, που απλώς πίστεψε και τελικώς την πάτησε».
Από την κριτική του κυρίου Πάγκαλου δεν λείπει και η κριτική στην στάση του Αντώνη Σαμαρά, κατά το δημοψήφισμα, καθώς ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία που θα ανέστρεφε την κατάσταση και θα έδινε ώθηση στις αντικυβερνητικές δυνάμεις.
Τέλος, το άρθρο καταλήγει με την επισήμανση της ανάγκης «και εμείς να βρούμε ηγεσίες κατάλληλες για μια παλλαϊκή κινητοποίηση, που θα οδηγήσει σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τις ζοφερές δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και του παραλόγου».
