Συγκλονίζει η ομιλία Νίκου Βλαχάκου στο μνημόσυνο για τον αδελφό του που έγινε σήμερα από το...
Ο αδερφός του ήρωα Νίκος Βλαχάκος στην
ομιλία του είπε τα εξής:
«Πριν τρεις ημέρες κήδεψε η Πατρίδα μας, με τιμές ηρώων δύο εξαίρετους αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας, δύο πιλότους του ελληνικού σμήνους «top gun». Πριν εννέα χρόνια ο σμηναγός Ηλιάκης έπεσε ηρωικά υπερασπιζόμενος και αυτός τον ελληνικό εναέριο χώρο μας. Άραγε αυτά τα παλικάρια είναι «αντιπαραγωγικά»; Είναι κάποιοι «αντιπαραγωγικοί» δημόσιοι υπάλληλοι όπως ειπώθηκε, όπως αυτοί «οι αντιπαραγωγικοί» ήρωες των Ιμίων; Πόσο αντιπαραγωγικοί μπορεί να είναι αυτοί που δίνουν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας; Δεκαεννέα χρόνια μετά και τρεις ανήσυχες σκιές – φρουροί, καθρεφτίζουν νυχθημερόν στα άγια νερά που στέλνει ο γρέγος κι η τραμουντάνα στις αιγαιοπελαγίτικες ακτές. Στα νερά εκείνα που κάποιοι τα ήθελαν να γίνουν γκρίζα και κάποιοι να παραμείνουν καταγάλανα. Σε πείσμα και των μεν και των δε ο Τάκης, ο Χριστόδουλος και ο Έκτορας δεν λένε ποτέ ναι. Και δεν θα το «κουνήσουν ρούπι» από εκείνη τη βραχονησίδα.
Ορμώμενος από την πατριωτική σας συνείδηση
κύριε Υπουργέ Εθνικής Άμυνας να αποτίσετε προχθές φόρο τιμής στους τρεις ήρωες
αποδεικνύεται τελικά ότι είστε ακόμη ένας πολιτικός άνδρας που έχει μνήμη. Όπως
ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, που δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα της 8ης
Φεβρουαρίου όταν πήγα να παραλάβω τη σωρό του αδελφού μου στο Αεροδρόμιο της
Ελευσίνας, ήταν εκεί και με περίμενε. Μόνος μέσα στη νύχτα χωρίς τον πατέρα
μου, αφού δεν ήταν δυνατόν στην ψυχολογική κατάσταση που βρισκόταν, να ήταν
κοντά μου.
Σημειολογικά κύριε Υπουργέ είστε ο πρώτος Υπουργός Εθνικής Άμυνας που
τόλμησε μαζί με τους κυρίους Αρχηγούς
του Γενικού Επιτελείου του Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας, να πετάξει
πάνω από τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες.
Πιστεύω κύριε Υπουργέ ότι στη συμπλήρωση των 20 χρόνων, όπως υποσχεθήκατε θα
έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα της αλήθειας εκείνης της μελανής νύχτας.
Κύριε Δήμαρχε, η οικογένεια μου και εγώ σας
ευχαριστούμε που τιμάτε μαζί με όλους τους Πειραιώτες τον ήρωα αδελφό μου.
Πρέπει επιτέλους να ανακτήσουμε την χαμένη
αξιοπρέπειά μας, να υπερασπιστούμε την τιμή και την αρετή του λαού μας. Γιατί
αρετή, πίστη Σεβασμιώτατε, και τόλμη
θέλει η ελευθερία. Χωρίς αυτά θα είμαστε πάντα
σκλάβοι».