Το BBC και η δημοσιογράφος Μισάλ Χουσείν μπήκαν στο σχολείο όπου το πρωί της Τρίτης έξι Ταλιμπάν εισέβαλαν και άρχισαν να σφαγιάζουν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Εκτέλεσαν παιδιά με μια σφαίρα στο κεφάλι, έβαλαν φωτιά κι έκαψαν ζωντανή μια από τις δασκάλες του σχολείου.
Το έγκλημα των αθώων παιδιών ήταν πως είχαν σχέση με στρατιωτικούς. Στο σχολείο που έγινε τάφος για 132 μικρά παιδιά, οι μαθητές ήταν κυρίως παιδιά στρατιωτικών ενώ η διευθύντρια ήταν παντρεμένη με έναν πρώην Συνταγματάρχη. Ένας από τους δράστες είχε ζωστεί με εκρηκτικά και ανατινάχθηκε μέσα στο γραφείο της διευθύντριας, την ώρα που ήταν κι εκείνη μέσα.
Μετά από το μακελειό, ο πρόεδρος του Πακιστάν Ναουάζ Σαρίφ ανακοίνωσε πως θα επαναφέρει την θανατική ποινή για περιπτώσεις τρομοκρατίας. Και αυτό την ώρα που εκατοντάδες γονείς, συγγενείς και φίλοι ετοιμάζονται να κηδέψουν τα θύματα της ανείπωτης τραγωδίας.
«Είδα φίλους μου να πυροβολούνται. Κομμάτια από τα σώματα τους έπεφταν παντού»
Ένας από τους μαθητές που κατάφερε να επιζήσει περιέγραψε στην Daily Mail την στιγμή της επίθεσης. Ο 13χρονος Εχσάν Ελαχι, μαθητής της 8ης τάξης του σχολείου, παρακολουθούσε μάθημα πρώτων βοηθειών από στρατιωτικούς εκπαιδευτές στην κεντρική αίθουσα του σχολείου την ώρα που άκουσαν τους πρώτους πυροβολισμούς.
«Οι καθηγητές μας, μας ζήτησαν να μείνουμε ήρεμοι αλλά ο ήχος των πυροβολισμών γινόταν όλο και πιο δυνατός. Το επόμενο λεπτό τα τζάμια και οι πόρτες έσπασαν από τους πυροβολισμούς. Κάποιοι άνδρες άρχισαν να κλωτσούν τις πόρτες». Ο ίδιος είπε πως ανάμεσα στους 100 μαθητές που βρίσκονταν στην αίθουσα εκείνη την ώρα προκλήθηκε πανικός.
«Όλοι προσπαθούσαμε να βρούμε ένα μέρος για να κρυφτούμε αλλά δεν υπήρξε τίποτα. Πολλά παιδιά έκλαιγαν και ούρλιαζαν. Πήδηξα πίσω από ένα πάγκο και ξάπλωσα στο έδαφος». Οι δράστες μπήκαν στην αίθουσα και άρχισαν να γαζώνουν τον χώρο.
«Είδα πολλούς φίλους μου να πυροβολούνται στο κεφάλι, στο στήθος, στα χέρια και τα πόδια μπροστά μου. Κομμάτια από τα σώματά τους πεταγόντουσαν παντού. Έπεσαν στο πρόσωπό μου. Για τουλάχιστον 10 λεπτά πυροβολούσαν ασταμάτητα. Σταμάτησαν για σχεδόν ένα λεπτό και μετά συνέχισαν πυροβολώντας όσα παιδιά έκλαιγαν. Δεν ήθελαν να μείνει κανείς ζωντανός» είπε ο 13χρονος, που είχε δεχτεί δυο σφαίρες στο δεξί του χέρι αλλά δεν έκλαψε γιατί «αυτό θα σήμαινε θάνατο».
Ο Εχσάν σώθηκε μόλις έφθασαν οι στρατιώτες και άρχισε η μάχη με τους Ταλιμπάν. Περίμενε άλλα δέκα λεπτά και έκλαψε μόνο όταν στη αίθουσα είχαν μπει στρατιώτες. Ήξερε ότι πια είχε σωθεί.
Μία δασκάλα θυσιάστηκε για τους μαθητές της. Μόλις είδε τους Ταλιμπάν φώναξε στα παιδιά να τρέξουν να σωθούν. Οι τρομοκράτες της έβαλαν φωτιά και την έκαψαν ζωντανή. Το όνομα της ήταν Άφσα Αχμέντ και ήταν 24 ετών. «Θα σκοτώσετε τους μαθητές μου μόνο πάνω από το πτώμα μου. Δεν θα δω τους μαθητές μου να πεθαίνουν» είπε στους δολοφόνους της. Κι εκείνοι, αδίστακτοι, την περιέλουσαν με βενζίνη και της έβαλαν φωτιά.
