Μπορεί όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα στην "εξελισσόμενη" βομβιστική επίθεση της Βοστώνης, αλλά το σκληρό πρόσωπο της τρομοκρατίας δεν είναι και...
τόσο μακριά. Το βλέπεις καθημερινά δίπλα μας στα απελπισμένα πρόσωπα των συνανθρώπων μας. Του ανέργου που αυτοπυρπολήθηκε στα Βριλίσσια ή του εκείνου που έκανε βουτιά θανάτου από την ταράτσα του νοσοκομείου στο Ηράκλειο. Κι όλους όσους επέλεξαν να φύγουν από τη ζωή, πριν χάσουν τελείως την αξιοπρέπεια τους μαζί με τη δουλειά ή την επιχείρησή τους. Γι' αυτούς δεν θα ακούσεις καμία κουβέντα στα τηλεοπτικά πάνελ των πρωινάδικων. Εκεί, δήθεν συγκλονισμένοι θα εκφράζουν με περίσσεια υποκρισία τον αποτροπιασμό τους για τους τρομοκράτες που έβαλαν τις βόμβες στη Βοστώνη. Το τραγικό είναι πως οι αυτοκτονίες ενός Σαββατοκύριακου στην
Ελλάδα της ύφεσης ίσως είναι περισσότερες από τα θύματα της επίθεσης. Όμως δεν πρόκειται να ακούσεις να μιλάνε για όσους σκοτώνουν με τις αποτυχημένες πολιτικές τους, προσθέτοντας καθημερινά νέους κρίκους στην αλυσίδα του θανάτου.
@ Αυτοί είναι οι νέοι τρομοκράτες της ζωής των απλών ανθρώπων και δεν αναλάβουν ποτέ την ευθύνη των πράξεων του...
