Του Βασίλη Γκιτάκου
καθοδηγούμενων ΜΜΕ, στήνοντας μια «δίκαιη» παγίδα για μαζικές απολύσεις στο χώρο του δημόσιου τομέα.
Από τα πρώτα θέματα των ειδήσεων των 8, οι μερικές μονάδες δημοσίων υπαλλήλων που υπέπεσαν και κακουργηματικές πράξεις (δολοφονίες – υπεξαίρεσης – λαδώματος κλπ) οι οποίοι ενώ έχουν καταδικαστεί, συνεχίζουν και πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο ή κάποιοι άλλοι της ίδιας κατηγορίας συνεχίζουν να εργάζονται στη θέση τους. «Τσουβαλιάζουν» όλους τους δημόσιους υπάλληλους στο ίδιο τσουβάλι, εξισώνουν τις ευθύνες και τις επιπτώσεις – κυρώσεις του εγκληματία δολοφόνου δεκαεξάχρονου παιδιού, με τον υπάλληλο που παραπέμπεται γιατί αντιμίλησε ή διαφώνησε με τον προϊστάμενο του ή ακόμα και για την συνδικαλιστική του δράση.
Ο πέλεκυς των νόμων 4057/2012 και 4093/2012 πέφτει επί δικαίων και άδικων με την ίδια ορμή: θέτουν σε αυτοδίκαιη αργία κάθε υπάλληλο που έχει παραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο.
Η άθλια τρικομματική συγκυβέρνηση προβάλλει το αυτονόητο, προκειμένου να κερδίσει την «έξωθεν καλή μαρτυρία» της κοινωνίας για το δίκαιο της πράξης της, αλλά που οι ίδιες κυβερνήσεις του δικομματισμού δεν εφήρμοζαν τόσα χρόνια για να εξυπηρετούν τις πελατειακές τους σχέσεις, «αθωώνοντας» με την ατελέσφορη γραφειοκρατική διαδικασία τους, «ημέτερους».
Κρύβει όμως την αθλιότητα στην οποία αποσκοπεί χρησιμοποιώντας το νέο πειθαρχικό σαν εργαλείο για χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που ούτε δολοφόνοι είναι, ούτε παιδεραστές είναι, ούτε λαμόγια ή τρωκτικά του δημοσίου είναι.
Όποιος κατηγορείται δεν είναι αυτομάτως ένοχος, αλλά στο νέο πειθαρχικό το τεκμήριο της αθωότητας, αυταρχικά καταργείται.
