Latest News

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Τα Κόκκινα Κανάρια




Της Έλενας Ακρίτα

- Φέτος θα ντυθώ Ζωή Λάσκαρη στα «Κόκκινα Φανάρια». Είπε η γιαγιά μου.
Έπεσε πρώτον μια μούγγα και δεύτερον το ταβάνι και μας πλάκωσε:
- Μα η Λάσκαρη δεν έπαιζε στα «Κόκκινα Φανάρια». Είπε η μαμά μου.
- Επαιζε.
- Δεν έπαιζε.
- Αφού τη 
θυμάμαι με το καναρίνι στο κλουβί.
- Με το καναρίνι στο κλουβί ήταν η Χέλμη.
- Η Χέλμη ήταν με άλλο καναρίνι σε άλλο κλουβί.
- Οχι, το ίδιο καναρίνι ήταν.
- Στο ίδιο κλουβί;
- Το κλουβί δεν έχει αποτυπωθεί με πύρινα γράμματα στη μνήμη μου.
- Πόσα χρόνια ζουν τα καναρίνια;
- Δεν ξέρω, μητέρα, να σου φέρω το χάπι για την πίεση;
- Αφού θυμάμαι καλά τη Λάσκαρη να φωνάζει: «Ντορή, μη φεύγεις, θα φαρμακωθώ».
- Η Χέλμη ήταν αυτή…
- Απλά δεν θυμάμαι γιατί έφευγε ο Ντορής.
- Του την έσπαγε το καναρίνι.
- Εγώ τότε πού την είδα τη Λάσκαρη με μαύρο κομπινεζόν;
- Στον «Κατήφορο»; Στον «Νόμο 4000»;
- Θυμήθηκα!
- Στεφανία στο «Αναμορφωτήριο»;
- Στην Κατεχάκη.
- Είδες τη Λάσκαρη στην Κατεχάκη με μαύρο κομπινεζόν;
- Κατεχάκη και Αμαλθείας γωνία.
-Πότε, μαμά;
- Θα 'ναι κάνα δίωρο...
-Εχεις να βγεις απ' το σπίτι 6 μήνες...
- Απ' το μπαλκόνι την είδα.
- Είδες από το μπαλκόνι την Κατεχάκη, την Αμαλθείας, τη Λάσκαρη ΚΑΙ το κομπινεζόν;
- Ολοζώντανα.
- Δομοκό μένουμε!
- Θες να με τρελάνεις;
- Θα πάρεις το χάπι σου, μαμά;
- Θες να με τρελάνεις για να κληρονομήσεις τα αμύθητα πλούτη μου;
- Ειδικά τον πύργο σου στις όχθες του Λίγηρα...
- Να μου σιδερώσεις το κομπινεζόν.
- Να σ' το σιδερώσει η Λάσκαρη!
- «Κομπινεζόν» είναι καθαρεύουσα, ε;      
- Ε;;;
- ΚομπινεζόΝ. ΤραπέζιοΝ. ΦυτόΝ. ΔώροΝ.
- Είναι γαλλική λέξη.
- Ελληνική λέξη είναι και κλίνεται.
- Δεν κλίνεται, μαμά.
- Τότε γιατί λέμε «τα κομπινεζά»;
- Και τα «τζακούζια» λέμε, τι θες τώρα;
- Το κομπινεζόν του κομπινεζού. Τα κομπινεζά των κομπινεζών.
- Μην πιάσουμε και την Αττική Σύνταξη τώρα.
- Βασικά, ήθελα να ντυθώ Μαρκησία των Αγγέλων, αλλά μη σε βάζω στα έξοδα. Κομπινεζόν έχω...
- Καναρίνι να βρούμε...
- Το παίζουν στο θέατρο.
- Το καναρίνι;
- Οχι, άλλο πουλί.
- Ποιο πουλί;
- Το κράταγε ο ηθοποιός.
- Το πουλί;
- Σφιχτά να μην του φύγει!
- Ποιο πουλί, μαμά;
- Το δικό του, μες στο βρακί του.
- Είχε μες στο βρακί του καναρίνι;
- Οχι, το πουλί του, σου λέω. Το γεννητικό του όργανο.
- Κι εσύ πού τον είδες με το χέρι στο βρακί να κρατάει το πουλί του;
- Σφιχτά να μην του φύγει!
- Εστω;;;
- Σε φωτογραφίες. Στο θέατρο που παίζουν τα «Κόκκινα Φανάρια», κρατάει ο καθένας το πουλί του. Εκτός από έναν που είναι αδερφή και κρατάει το πουλί του διπλανού.
- Ξέρεις αν θα το φέρουνε στον Δομοκό;
- Φεύγω, πάω Τρούμπα.
- Την Τρούμπα την γκρεμίσαμε αλλά μην κολλήσουμε τώρα εκεί!
- Η Λάσκαρη το ξέρει;
- Παίζει να μην τη νοιάζει, αλλά καθόλου όμως!
- Η κυβέρνηση την γκρέμισε;
- Ναι, ήταν μεγάλο πλήγμα για την αναπτυξιακή πολιτική της.
- Και πού θα πάω εγώ τώρα με το κομπινεζόν; Πού στεγάζονται τώρα τα μπορντέλα;
- Στη Βουλή, μαμά! Εκεί μαζεύονται τώρα τα κομπινεζά και τα τσόκαρα. Στη Βουλή των Ελλήνων!
- Μισό λεπτό να πάρω τη Λάσκαρη και το κανάρι!
- Σωστά, τι κόκκινα φανάρια, τι κόκκινα κανάρια!
- Ντορή, μη φεύγεις, θα χαπακωθώ!
- Καλές Απόκριες, μαμά!
- Αληθώς ο Κύριος, παιδί μου!