Όσοι παρακολουθούν συχνά τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλιού Πειραιά ίσως αναρωτιούνται γιατί οι δημοτικοί σύμβουλοι του Βασίλη Μιχαλολιάκου, μοιάζουν λες κι έχουν πιεί το...
αμίλητο νερό.
Η αλήθεια είναι πως οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό : τη σιωπή!
Όλο αυτό τον καιρό είναι ελάχιστες οι φορές που έχουν μιλήσει και όταν το κάνουν αυτό ο δήμαρχος φαίνεται να δυσφορεί και δεν είναι λίγες οι φορές που χτυπά το χέρι του στο έδρανο για να σταματήσουν (η πλάκα είναι πως ορισμένες φορές το χέρι βρίσκει μικρόφωνο και κινητό).
Είναι δεδομένο ότι ο δήμαρχος είναι ο επικεφαλής, δίνει τη γραμμή και έχει τον πρώτο λόγο στο δημοτικό συμβούλιο.
Άλλο αυτό κι άλλο οι δημοτικοί σύμβουλοι να θυμίζουν κομπάρσους στην ταινία που πρωταγωνιστεί ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. Δυστυχώς, οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας μοιάζουν με κούκλες της βιτρίνας στο μαγαζάκι του Δημάρχου, οι οποίοι είναι απαραίτητοι μόνο για να σηκώσουν το χέρι, ψηφίζοντας τα θέματα που φέρνει ο επικεφαλής τους. Είναι τόσο έντονο το φαινόμενο, που έχουμε την αίσθηση πως αν ο δήμαρχος θα μπορούσε με ένα μαγικό τρόπο να έχει μόνο τα χέρια τους στο δημοτικό συμβούλιο, μάλλον θα το προτιμούσε!
Προς Θεού δεν θέλουμε να ξεσηκώσουμε αντάρτικο στην διοικούσα παράταξη στον Δήμο Πειραιά.
Απλά αναρωτιόμαστε: είναι ευχαριστημένοι οι δημοτικοί σύμβουλοι από την ανύπαρκτη παρουσία τους;
Αν είναι, ας μην κάνουν τον κόπο να κατέβουν στις επόμενες εκλογές. Χάσιμο χρόνου είναι και πιάνουν τη θέση ανθρώπων που ίσως θέλουν να προσφέρουν.
Αν δεν είναι ας διεκδικήσουν έστω τη διατύπωση της άποψης τους. Να ακούσουμε και λίγο τη φωνή τους.
Και ο δήμαρχος ας μην στεναχωριέται. Έτσι και αλλιώς εκείνος είναι το πρώτο όνομα στη μαρκίζα της πλατείας Κοραή.
Η αλήθεια είναι πως οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό : τη σιωπή!
Όλο αυτό τον καιρό είναι ελάχιστες οι φορές που έχουν μιλήσει και όταν το κάνουν αυτό ο δήμαρχος φαίνεται να δυσφορεί και δεν είναι λίγες οι φορές που χτυπά το χέρι του στο έδρανο για να σταματήσουν (η πλάκα είναι πως ορισμένες φορές το χέρι βρίσκει μικρόφωνο και κινητό).
Είναι δεδομένο ότι ο δήμαρχος είναι ο επικεφαλής, δίνει τη γραμμή και έχει τον πρώτο λόγο στο δημοτικό συμβούλιο.
Άλλο αυτό κι άλλο οι δημοτικοί σύμβουλοι να θυμίζουν κομπάρσους στην ταινία που πρωταγωνιστεί ο Βασίλης Μιχαλολιάκος. Δυστυχώς, οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας μοιάζουν με κούκλες της βιτρίνας στο μαγαζάκι του Δημάρχου, οι οποίοι είναι απαραίτητοι μόνο για να σηκώσουν το χέρι, ψηφίζοντας τα θέματα που φέρνει ο επικεφαλής τους. Είναι τόσο έντονο το φαινόμενο, που έχουμε την αίσθηση πως αν ο δήμαρχος θα μπορούσε με ένα μαγικό τρόπο να έχει μόνο τα χέρια τους στο δημοτικό συμβούλιο, μάλλον θα το προτιμούσε!
Προς Θεού δεν θέλουμε να ξεσηκώσουμε αντάρτικο στην διοικούσα παράταξη στον Δήμο Πειραιά.
Απλά αναρωτιόμαστε: είναι ευχαριστημένοι οι δημοτικοί σύμβουλοι από την ανύπαρκτη παρουσία τους;
Αν είναι, ας μην κάνουν τον κόπο να κατέβουν στις επόμενες εκλογές. Χάσιμο χρόνου είναι και πιάνουν τη θέση ανθρώπων που ίσως θέλουν να προσφέρουν.
Αν δεν είναι ας διεκδικήσουν έστω τη διατύπωση της άποψης τους. Να ακούσουμε και λίγο τη φωνή τους.
Και ο δήμαρχος ας μην στεναχωριέται. Έτσι και αλλιώς εκείνος είναι το πρώτο όνομα στη μαρκίζα της πλατείας Κοραή.
