Μπορεί να κάνουν λόγο για ανανέωση, αλλά όσο και να ψάχνει κανείς, δύσκολα θα βρει σοβαρό λόγο για την επιλογή του νέου προέδρου του δημοτικού συμβουλίου...
του Πειραιά.
Συνήθως η εκλογή του προέδρου βασίζονταν στον σεβασμό που ενέπνευε όχι μόνο στην παράταξη του, αλλά σ' ολόκληρο το Σώμα. Κάτι που κέρδιζε με την αναγνωρισμένη εμπειρία και γνώση του κανονισμού λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και το ήθος και την ευγένεια που διέθετε ο πρόεδρος, ώστε να μπορεί να διευθύνει απρόσκοπτα τις συνεδριάσεις.
Η επιλογή του προσώπου είχε και μια συμβολική σημασία, καθώς αποδίδονταν τιμή προς ένα δημοτικό σύμβουλο που είτε είχε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό ψήφων είτε εκλέγονταν αρκετά χρόνια. Δηλαδή, είχε έμμεσως και τη λαϊκή νομιμοποίηση για την θέση του.
Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν φαίνονται να συνυπάρχουν στην εκλογή του νέου προέδρου, ανεξαρτήτως των όποιων ικανοτήτων του συγκεκριμένου προσώπου. Πρόκειται για ένα δημοτικό σύμβουλο, ο οποίος εξελέγη για πρώτη φορά και όχι στις πρώτες θέσεις στις τελευταίες εκλογές, ενώ στα δύο χρόνια της θητείας του δεν έχει πάρει το λόγο στο δημοτικό συμβούλιο ή τουλάχιστον δεν έχει αναδείξει κάποιο μείζον θέμα.
Έτσι δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος για την επιλογή του εκτός ίσως από το μοίρασμα των θέσεων εξουσίας στους εκλεγμένους της πλειοψηφίας. Βέβαια είναι δικαίωμα του δημάρχου να κάνει την πρότασή του και των δημοτικών συμβούλων να την ψηφίσουν, αλλά δύσκολα μπορούν να πείσουν για την επιλογή τους. Ίσως να μην συμφωνούν κάποιοι, αλλά αυτή είναι η δική μας άποψη.
@ Είναι σαφές φαντάζομαι, αλλά ας το διευκρινίσουμε γιατί κάποιοι άλλα διαβάζουν κι άλλα καταλαβαίνουν.
Η κριτική δεν αφορά στα πρόσωπα, αλλά στην επιλογή η οποία θεωρείται ότι είναι μη σοβαρή, δηλαδή αστεία.
Πολύ περισσότερο δεν αφορά όσους μεταδίδουν την πληροφορία για την επιλογή-ανέκδοτο.
Αν αυτό, όμως, δεν γίνεται αντιληπτό, τότε δεν είναι αστείο, αλλά βλακεία...
