Ένα καλαμάρι ελαφρών ηθών που ζει στα νερά της Αυστραλίας κουράζεται τόσο πολύ από τις τρίωρες συνευρέσεις του ώστε χρειάζεται μισή ώρα ξεκούραση για να μπορέσει να...
κολυμπήσει και πάλι κανονικά! Αυτό αναφέρουν ερευνητές που υπέβαλαν το πλάσμα σε τεστ αντοχής.
To Euprymna tasmanica ζει λιγότερο από ένα χρόνο, γεγονός που δεν αποκλείεται να οφείλεται στην κούραση που επιφέρει το φρενήρες ζευγάρωμα με πολλούς συντρόφους.
Ο σεξουαλικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους επίδοξους μνηστήρες κάθε θηλυκού έχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές: Στη διάρκεια της τρίωρης συνεύρεσης, το αρσενικό τυλίγει το θηλυκό με τα πλοκάμια του και το θωπεύει φυσώντας νερό κάτω από το μανδύα της, το φουσκωτό κάλυμμα που βρίσκεται πίσω από το κεφάλι. Η πράξη κορυφώνεται όταν το αρσενικό μεταφέρει στο ταίρι του τον σάκο σπέρματος που μεταφέρει στην άκρη ενός από τα πλοκάμια του.
Προκειμένου να εκτιμήσουν πόση ενέργεια δαπανάται σε αυτό το παράξενο τελετουργικό, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης αιχμαλώτισαν καλαμάρια έξω από της δυτικές ακτές της Αυστραλίας και τα μετέφεραν σε δεξαμενές στο εργαστήριό τους.
Σε πρώτη φάση, έκαναν ένα τεστ κόπωσης στα μαλάκια για να δουν πόσο αντέχουν στην άσκηση χωρίς σεξ. Κάθε καλαμάρι τοποθετήθηκε σε μια δεξαμενή με νερό που έρεε προς τη μία κατεύθυνση, οπότε αναγκαζόταν να κολυμπά κόντρα στο ρεύμα για να μην γίνει χαλκομανία στο πίσω τοίχωμα της δεξαμενής.
Την επόμενη ημέρα, 30 καλαμάρια τοποθετήθηκαν ανά ζεύγη σε ξεχωριστές δεξαμενές και αφέθηκαν να απολαύσουν τη συνάντηση όπως προστάζει η φύση. Μετά τη συνεύρεση, τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν και πάλι στο τεστ κόπωσης.
«Διαπιστώσαμε ότι μετά το ζευγάρωμα τα καλαμάρια μπορούσαν να κολυμπούν για το μισό μόνο χρόνο. Χρειαζόταν έως και μισή ώρα για να ανακτήσουν την κολυμβητική αντοχή που είχαν πριν από το ζευγάρωμα» αναφέρει η Αμάντα Φράνκλιν, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Μάλιστα αυτό ίσχυε όχι μόνο για τα αρσενικά καλαμάρια αλλά και για τα θηλυκά.
Η δαπάνη ενέργειας για το ζευγάρωμα, επισημαίνει η ερευνήτρια, περιορίζει την ικανότητα των καλαμαριών να αναζητούν τροφή, να αποφεύγουν θηρευτές και να βρίσκουν νέους συντρόφους.
To Euprymna tasmanica ζει λιγότερο από ένα χρόνο, γεγονός που δεν αποκλείεται να οφείλεται στην κούραση που επιφέρει το φρενήρες ζευγάρωμα με πολλούς συντρόφους.
Ο σεξουαλικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους επίδοξους μνηστήρες κάθε θηλυκού έχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές: Στη διάρκεια της τρίωρης συνεύρεσης, το αρσενικό τυλίγει το θηλυκό με τα πλοκάμια του και το θωπεύει φυσώντας νερό κάτω από το μανδύα της, το φουσκωτό κάλυμμα που βρίσκεται πίσω από το κεφάλι. Η πράξη κορυφώνεται όταν το αρσενικό μεταφέρει στο ταίρι του τον σάκο σπέρματος που μεταφέρει στην άκρη ενός από τα πλοκάμια του.
Προκειμένου να εκτιμήσουν πόση ενέργεια δαπανάται σε αυτό το παράξενο τελετουργικό, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης αιχμαλώτισαν καλαμάρια έξω από της δυτικές ακτές της Αυστραλίας και τα μετέφεραν σε δεξαμενές στο εργαστήριό τους.
Σε πρώτη φάση, έκαναν ένα τεστ κόπωσης στα μαλάκια για να δουν πόσο αντέχουν στην άσκηση χωρίς σεξ. Κάθε καλαμάρι τοποθετήθηκε σε μια δεξαμενή με νερό που έρεε προς τη μία κατεύθυνση, οπότε αναγκαζόταν να κολυμπά κόντρα στο ρεύμα για να μην γίνει χαλκομανία στο πίσω τοίχωμα της δεξαμενής.
Την επόμενη ημέρα, 30 καλαμάρια τοποθετήθηκαν ανά ζεύγη σε ξεχωριστές δεξαμενές και αφέθηκαν να απολαύσουν τη συνάντηση όπως προστάζει η φύση. Μετά τη συνεύρεση, τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν και πάλι στο τεστ κόπωσης.
«Διαπιστώσαμε ότι μετά το ζευγάρωμα τα καλαμάρια μπορούσαν να κολυμπούν για το μισό μόνο χρόνο. Χρειαζόταν έως και μισή ώρα για να ανακτήσουν την κολυμβητική αντοχή που είχαν πριν από το ζευγάρωμα» αναφέρει η Αμάντα Φράνκλιν, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Μάλιστα αυτό ίσχυε όχι μόνο για τα αρσενικά καλαμάρια αλλά και για τα θηλυκά.
Η δαπάνη ενέργειας για το ζευγάρωμα, επισημαίνει η ερευνήτρια, περιορίζει την ικανότητα των καλαμαριών να αναζητούν τροφή, να αποφεύγουν θηρευτές και να βρίσκουν νέους συντρόφους.
