Στα 66 του χρόνια, ο κορυφαίος τραγουδοποιός, ένας από τους καλύτερους της γενιάς του, Μανώλης Ρασούλης έφυγε μόνος και έρημος. Παρά το γεγονός ότι είχε πολλούς φίλους, το άψυχο κορμί του βρέθηκε μετά από τέσσερις μέρες...... στο σπίτι του στην Τούμπα Θεσσαλονίκης. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν προς το παρόναδιευκρίνιστα καθώς βρέθηκε νεκρός μόλις το πρωί της Κυριακής. Η εγκληματική ενέργεια έχει αποκλεισθεί και ο θάνατός του επήλθε μάλλον από παθολογικά αίτια. Η νεκροψία-νεκροτομή θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα. Ο Μανώλης Ρασούλης μας χάρισε απίστευτες επιτυχίες, όπως το “Αχ Ελλάδα”, το “Νιώσε με”, και πολλά ακόμα υπέροχα τραγούδια που έχουν χαραχτεί για πάντα στις καρδιές μας.
Με τα τραγούδια του, χιλιάδες Έλληνες συγκινήθηκαν, χόρεψαν, διασκέδασαν αλλά και έκλαψαν. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στην Αθήνα.
Με τα τραγούδια του, χιλιάδες Έλληνες συγκινήθηκαν, χόρεψαν, διασκέδασαν αλλά και έκλαψαν. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στην Αθήνα.
Η ζωή του Μανώλη Ρασούλη
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945. Τελειώνοντας το γυμνάσιο ένοιωθε ότι τα πάντα τον έσπρωχναν να κολυμπήσει στα βαθιά. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς "Δημοκρατική Αλλαγή".
Στην διάρκεια της δικτατορίας φεύγει για το Λονδίνο, όπου και θα παραμείνει 6 χρόνια. Οργανώνεται στο Τροτσκιστικό κίνημα όπου και γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή.
Τον Μαϊο του ‘68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι. Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.
Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα "Νέγρικα" με την Μαρία Φαραντούρη. Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα "Δήθεν" είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως "Αχ Ελλάδα", "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια", " Πότε Βούδας, πότε Κούδας", " Το κοτλέ παντελονάκι", " Τίποτα δεν πάει χαμένο".
Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.
Στην διάρκεια της δικτατορίας φεύγει για το Λονδίνο, όπου και θα παραμείνει 6 χρόνια. Οργανώνεται στο Τροτσκιστικό κίνημα όπου και γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή.
Τον Μαϊο του ‘68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι. Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.
Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα "Νέγρικα" με την Μαρία Φαραντούρη. Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα "Δήθεν" είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως "Αχ Ελλάδα", "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια", " Πότε Βούδας, πότε Κούδας", " Το κοτλέ παντελονάκι", " Τίποτα δεν πάει χαμένο".
Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.
