Ο Χρήστος Βασιλόπουλος άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για τον μικροκακοποιό πατέρα του, που πέθανε ...
στη φυλακή.
Ο γνωστός ηθοποιός και πρώην παίκτης του Nomads 2, κάτοικος του Λος Αντζελες πλέον, δεν δίστασε να παραδεχτεί πως η υποκριτική τον τράβηξε από τα παράνομα χνάρια του πατέρα του, ενώ οι εικόνες από τα σωφρονιστικά ιδρύματα όπου μπαινόβγαινε ο μπαμπάς του τον ακολουθούν στην πορεία της ενήλικης ζωής του.Ο Χρήστος Βασιλόπουλος, με συμμετοχές σε διάσημες τηλεοπτικές αμερικανικές σειρές, παραδέχτηκε πως από παιδί ένιωθε πως στη δική του οικογένεια κάτι δεν πήγαινε καλά: «Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν μόλις 7 μηνών.
Η μητέρα μου με μεγάλωσε με αγάπη και προστασία και κατάφερε να με κρατήσει μακριά από τον περίγυρο του πατέρα μου. Φυσικά, τον έβλεπα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δεν ήξερα όμως τι ακριβώς συνέβαινε στη ζωή του.
Όταν βρισκόμουν μαζί του στο σπίτι όπου ζούσε (ένα μικρό δυάρι στον Νέο Κόσμο, μαζί με τους γονείς του και τα άλλα δύο αδέρφια), καταλάβαινα ότι δεν ζει μια φυσιολογική ζωή» ανέφερε στο site Postmodern ο Χρήστος Βασιλόπουλος.
Ο ρόλος της μητέρας του
«Η μητέρα μου φρόντισε να με προστατεύσει, χωρίς όμως να με αποκόψει από εκείνον. Ετσι, μου έδωσε τη δυνατότητα να δω τη διαφορά ανάμεσα στον δικό της κόσμο και στον κόσμο που ζούσε ο πατέρας μου.
Μου έδωσε τη δυνατότητα να διαλέξω πού θέλω να ανήκω» υποστήριξε στη συνέντευξή του ο Χρήστος Βασιλόπουλος.
Μέσω της υποκριτικής, όπως ανέφερε ο Χρήστος Βασιλόπουλος, κατάφερε να ξεπεράσει οτιδήποτε αρνητικό κληρονόμησε από τον πατέρα του:
«Ηταν το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγήν. Εβλεπα στα μάτια και στη συμπεριφορά του ό,τι ακριβώς δεν ήθελα να γίνω στη ζωή.
Σε αυτό ασφαλώς συνετέλεσε και το θέατρο, με το οποίο άρχισα να ασχολούμαι από τα 16 μου» συμπλήρωσε.
